Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/17176 Esas 2020/2779 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/17176
Karar No: 2020/2779
Karar Tarihi: 13.02.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/17176 Esas 2020/2779 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, kasten yaralama suçu işlediği gerekçesiyle sanığın mahkumiyetine karar vermiştir. Ancak, mükerrir olan sanık hakkında 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 108/4. maddesi gereğince cezanın infazının tamamlanmasından sonra başlamak üzere bir yıl denetim süresi belirlenmesine karar verilmesi hatalı bulunmuştur. Çünkü denetim süresi, hükmü veren mahkeme yerine hükümlünün infaz aşamasındaki davranışlarını da değerlendirerek koşullu salıverme ile ilgili kararı verecek olan mahkemeye aittir. Bu nedenle hükmün bu kısmı çıkarılarak diğer kısımlarının düzeltilerek onanması kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri olarak ise, mahkemenin kararında üzerinde durduğu maddeler şunlardır: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. ve 58/7. maddeleri ile 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 108/4, 5 ve 6. maddeleridir.

3. Ceza Dairesi 2019/17176 E. , 2020/2779 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik ve Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun"un 108. maddesinin 4, 5 ve 6. fıkralarına göre, denetim süresini belirleme ve gerektiğinde uzatma görevinin, hükmü veren mahkemeye değil, hükümlünün infaz aşamasındaki davranışlarını da değerlendirerek koşullu salıverme ile ilgili kararı verecek olan mahkemeye ait olduğu gözetilerek, mükerrir sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 58/7. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi ile yetinilmesi gerekirken, ayrıca “5275 sayılı Kanun"un 108/4. maddesi gereğince cezanın infazının tamamlanmasından sonra başlamak üzere bir yıl denetim süresi belirlenmesine” karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesi gereğince, hüküm fıkrasında yer alan “5275 sayılı Kanun"un 108/4. maddesi gereğince cezanın infazının tamamlanmasından sonra başlamak üzere bir yıl denetim süresi belirlenmesine,” şeklindeki paragrafın hükümden çıkarılması suretiyle hükmün isteme aykırı olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.