Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/2536 Esas 2019/6814 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
10. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2536
Karar No: 2019/6814
Karar Tarihi: 31.10.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/2536 Esas 2019/6814 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İstanbul Anadolu 69. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından 2019/2536 E. ve 2019/6814 K. sayı ile verilen kararda, sanığın uyuşturucu madde bulundurma suçu nedeniyle cezalandırılmasına ve tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulmasına karar verildiği ancak tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerinin yerine getirilmemesi üzerine sanığın 1 yıl hapis cezası ile cezalandırıldığı belirtilmiştir. Daha sonra ise kesinleşmiş cezanın infazı aşamasında tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranılmaması nedeniyle cezanın aynen infazına karar verilmesi gerekirken, hükümlünün adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği ifade edilmiştir. Karara göre, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun ilgili maddeleri uyarınca itiraz yolu açık olduğu ve dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına iadesine karar verilmiştir.
Kanun maddeleri:
- TCK'nın 191. maddesi (1. ve 2. fıkraları)
- TCK'nın 62. maddesi
- TCK'nın 52. maddesi
- 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 98. ve 101. maddeleri (3. fıkrası)
10. Ceza Dairesi         2019/2536 E.  ,  2019/6814 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkeme : İSTANBUL ANADOLU 69. Asliye Ceza Mahkemesi
    Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
    Hükümler : a) TDST
    b) Mahkûmiyet ile birlikte tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri
    c) Mahkûmiyet (Aynen infaz mahiyetinde)
    Dosya incelendi
    GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
    Doğrudan verilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri kararının gereklerinin yerine getirilmemesi üzerine hükümlü hakkında 27/06/2013 tarihinde 2013/1297 esas, 2013/662 karar sayı ile TCK"nın 191. maddesinin 1. fıkrası ve 62. maddesi uyarınca 1 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, ayrıca tekrar aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulmasına karar verildiği, söz konusu hükmün temyiz edilmeksizin sanık lehine kesinleşmesinden sonra, hükmün infazı aşamasında, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranılmaması nedeniyle 5237 sayılı TCK"nın 191. maddesinin 7. fıkrası uyarınca kesinleşmiş olan cezanın aynen infazına karar verilmesi gerekirken, 25/02/2015 tarihinde hüküm değiştirilmek suretiyle, hükümlünün TCK"nın 191/1. maddesi, 62. maddesi ve 52. maddesi uyarınca 6000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği anlaşılmıştır.
    5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 98 ve 101. maddeleri uyarınca infaza yönelik olarak verilen İstanbul Anadolu 69. Asliye Ceza Mahkemesinin 25/02/2015 tarih, 2014/704 esas, 2015/85 sayılı kararının 5275 sayılı Kanunun 101/3. maddesi uyarınca temyiz yasa yoluna değil, itiraz yasa yoluna tabi olması nedeniyle, itirazla ilgili gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 31/10/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.


    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.