Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/6890 Esas 2019/9024 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/6890
Karar No: 2019/9024
Karar Tarihi: 13.06.2019

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/6890 Esas 2019/9024 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hırsızlık suçundan mahkumiyet kararı temyiz edilmiştir. Kararda, sanığın suçlamayı kabul etmediği ancak olay tarihinden bir süre önce yapılan soruşturma kapsamında hurdacılık yapan kişinin kendisine hurda demir kapı sattıklarını beyan etmesi üzerine yapılan araştırmada sanığın suçu işlediği yönünde yeterli delil elde edilmediği belirtilmiştir. Bu nedenle, \"şüpheden sanık yararlanır\" ilkesi gözetilerek sanık hakkında beraat kararı verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ancak yerel mahkeme hatalı değerlendirme sonucu sanık hakkında mahkumiyet kararı vermiştir. Kararda, sanığa 1 yıl 8 ay hapis cezası verildiği, cezası ertelenen hükümlü hakkında 5237 sayılı TCK'nun 51/3. maddesi gereğince bir denetim süresi belirlenmesi gerektiği belirtilerek sanık hakkında 1 yıl denetim süresi belirlenmesi gerektiği vurgulanmıştır. Ayrıca, sanık hakkında hak yoksunluklarına hükmedilmesi gerektiği gözetilmemiştir. Bu nedenle, kararın bozulmasına karar verilmiştir. Kararda TCK'nun 51/3. ve 53. maddelerine atıfta bulunulmuştur.

17. Ceza Dairesi 2018/6890 E. , 2019/9024 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Ancak;
1-Sanığın aşamalarda atılı suçlamayı kabul etmediği, olay tarihlerinden bir süre önce, Turhal ilçesinde demir kapı hırsızlıklarının görülmesi üzerine yapılan soruşturma kapsamında hurdacılık faaliyeti yapan ... isimli şahsın, 27.01.2014 tarihinde görse tanıyabileceği kişilerin kendisine hurda demir kapı sattıklarını beyan etmesi üzerine yapılan araştırmada sanık ...’a ulaşıldığı, ...’nin 27.01.2014 tarihinde kendisine kapı satan kişilerden birinin ... olduğunu teşhis ettiği, söz konusu kapının bir başka soruşturma dosyası müştekisi ...’a ait olduğunun ve suç tarihinin 26.01.2014 olduğunun ve ..."in kapıyı 29.01.2014"de teşhis ettiğinin de anlaşıldığı, müşteki ...’e ait bahçe kapısının çalınma tarihinin ise 30.01.2014 olduğu, çalınan kapının ele geçirilemediği, sanık ...’ın mağdur ..."a yönelik olan atılı suçu işlediği yönünde her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı, mahkumiyetine yeterli delil elde edilemediği bu nedenle, şüpheden sanık yararlanır ilkesi de gözetilmek suretiyle, sanık ... hakkında üzerine atılı hırsızlık suçundan beraati yerine, hatalı değerlendirme sonucu yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de;
2-Sanık hakkında hırsızlık suçundan neticeten 1 yıl 8 ay hapis cezası verildiği, 5237 sayılı TCK"nun 51/3. maddesindeki "Cezası ertelenen hükümlü hakkında, 1 yıldan az, 3 yıldan fazla olmamak üzere, bir denetim süresi belirlenir. Bu sürenin alt sınırı, mahkum olunan ceza süresinden az olamaz" şeklindeki düzenlemeye rağmen sanık hakkında hükmedilen ceza süresinden az olacak şekilde 1 yıl denetim süresi belirlenmesi,
3-Mahkum olduğu uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında, TCK"nun 53. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarına hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 13.06.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.