6. Ceza Dairesi Esas No: 2016/2767 Karar No: 2018/8191 Karar Tarihi: 20.12.2018
Tefecilik - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2016/2767 Esas 2018/8191 Karar Sayılı İlamı
6. Ceza Dairesi 2016/2767 E. , 2018/8191 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi SUÇ : Tefecilik HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü: Sanıklar ..., ... ve ... hakkında tefecilik suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerinin incelenmesinde; Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararının TCK"nin 53. maddesinin uygulanması yönünden infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre, suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabul ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; 1-) Suçu birlikte işleyen sanıklara neden oldukları yargılama giderlerinin "Sebebiyet verdikleri yargılama giderinin sorumlu oldukları oranda ayrı ayrı tahsili" yerine “Sanıklardan eşit olarak” alınmasına karar verilmesi suretiyle, 5271 sayılı CMK’nin 326/2. maddesine aykırı davranılması, 0, 0 2- Sanık ..."ın, İzmir (Kapatılan) 8. ağır Ceza Mahkemesinin 25/02/2010 tarihli kararıyla TCK"nin 241, 62. madddeleri gereğince 1 yıl 8 ay hapis ve 2000 TL adli para cezasıyla cezalandırılmasına karar verildiği, bu kararın 5237 sayılı TCK"nin 43. maddesinin uygulanması gerektiği yönünden bozulduğu, mahkemece bozmaya uyulduğu, ancak aleyhe temyiz olmadığı gözetilmeyerek sanığın CMUK"un 326/son gereği kazanılmış hakkının korunmaması, Bozmayı gerektirmiş, sanık ..., sanıklar ... ve ... savunmanlarının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle kısmen isteme uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak; hüküm fıkrasından yargılama giderlerine ilişkin bölüm çıkartılarak yerine, "Sanıkların sebebiyet verdikleri yargılama giderinin sorumlu oldukları oranda ayrı ayrı tahsili ile ...’ye gelir kaydına" tümcesinin yazılması; hüküm fıkrasının ""..TCK"nin 62. maddesi gereğince takdiren 1/6 oranında indirilerek neticeten 2 yıl 1 ay hapis ve 5 gün adli para cezası ile cezalandırılmalarına"" cümlesinden sonra gelmek üzere sanık ... yönünden ""CMUK"un 326/son maddesindeki kazanılmış hak kuralı gereğince sanık ..."ın 1 yıl 8 ay hapis ve 2000 TL Adli Para Cezası ile cezalandırılmasına ve infazın bu süre üzerinden yapılmasına,” cümlesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20/12/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi