22. Hukuk Dairesi 2016/23428 E. , 2019/20931 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ:İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ: ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalıya ait işyerinde saha operasyonları yöneticisi olarak çalıştığını, işyerinde fazla çalışma yapmasına rağmen bu çalışmaların karşılığı olan ücretlerinin ödenmediğini beyan ederek ödenmeyen fazla çalışma ücreti alacağının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda, davalı ... İnş Malz. Petrol Mad. Nakl. Müh. Mim. Gıda Taah. San Tic. Ltd. Şti aleyhine açılan davanın kısmen kabulüne, dahili davalı aleyhine açılan dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Temyiz Başvurusu:
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacı vekili ile davalı vekilinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, tanık beyanları doğrultusunda davacının haftada 7 gün 08.00-22.00 saatleri arasında çalıştığı kabul edilmiştir. Ancak beyanına itibar edilen tanıkların davacı ile birlikte çalıştıkları süre açıklığa kavuşturulmamıştır. Ayrıca davacı dava dilekçesinde işi gereği 4 ay şehir dışında kaldığını belirtmiş olup, tanıkların davacının şehir dışındaki çalışma düzenini bilip bilmediği de net değildir. Davacının çalışma düzenini bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımına itibar edilerek sonuca gidilemez. Hal böyle olunca, eksik inceleme ile karar verilmesi hatalı olmuştur. Belirtilen yönler açıklığa kavuşturulmalı, oluşacak sonuca göre, dosya kapsamındaki tüm deliller yeniden birlikte değerlendirilerek davacının fazla çalışma yapıp yapmadığı belirlenmelidir.Mahkemece bozma kararında işaret edilen yönlerden gerekli araştırma yapıldıktan sonra, fazla çalışma iddiasının ispatlandığı kanaatine varıldığı takdirde, davacının işyerinde yaptığı işin niteliğine, çalışma süresine ve hesaplanan fazla çalışma ücreti miktarına göre hesaplanan tutar üzerinden uygun bir indirim yapılması gerektiği konusunda yeniden değerlendirme yapılması gerektiği de gözardı edilmemelidir.Kabule göre ise, hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının haftada 7 gün 08.00-22.00 saatleri arasında 1,5 saat ara dinlenme ile günde 12,5 saat fazla çalışma yaptığı belirlenmiştir. Ancak daha sonra hesaplama hatası yapılarak (13x6=87 saate 7. gün için 12,5 saatin 1,5 katı olan 18,75 saat ilave edilerek) haftada 93,75 saat çalışıldığı sonucuna varılması yerinde değildir. Kararın bu sebeple de bozulması gerekmiştir.
3-Fazla çalışma ücreti hesabına esas dönem ücretleri ile ilgili uyuşmazlık mevcuttur.
Gerekçeli kararda hükmedilen fazla çalışma ücretinin net olduğu belirtilmiştir. Ancak hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının son ücretinin 4.190 TL olduğu belirlenmiş ise de, bu miktarın brüt ücreti mi, yoksa net ücreti mi karşıladığı açıklanmamıştır. Davacı ve davalı tarafın davacının dönemsel ücret miktarına yönelik beyanı bulunmamaktadır. Dosya kapsamında davacıya ait banka kayıtları mevcuttur. Ancak ücret bordrosu, ücret hesap pusulası gibi belgeler sunulmamıştır. Hal böyle olunca, hesaplamaya esas alınan dönemsel ücret miktarlarının net mi brüt mü olduğu netleştirilmeden sonuca gidilmesi yerinde değildir.Temyiz edilen kararın yukarıda belirtilen sebeplerden bozulması gerekmiştir.SONUÇ: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 12.11.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.