4. Ceza Dairesi Esas No: 2015/28541 Karar No: 2020/1531 Karar Tarihi: 22.01.2020
Şantaj - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2015/28541 Esas 2020/1531 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen mahkumiyet hükmü temyiz edilmiştir. Sanığın suçlamayı kabul etmemesi ve tanığın beyanının tutarsız olması nedeniyle yetersiz gerekçelerle mahkumiyet kararı verildiği belirtilmiştir. Ayrıca, sanığın cezasının alt sınırı olan 1 yıl hapis cezasına hükmedilmesine rağmen adli para cezasının belirlenmesi sırasında 30 gün ceza verilmesi nedeniyle fazla ceza tayini yapıldığı belirtilmiştir. Sanığın daha önce verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın kesinleşme tarihi itibariyle engel oluşturmadığı ve takdiri indirim uygulandığı halde hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına dair kanuni olmayan gerekçe ile karar verildiği ifade edilmiştir. Kanunlar açısından, sanığın şantaj suçu nedeniyle mahkum edilmesine TKMK 107/1 uyarınca hükmedilmiştir. CMK 231/8 maddesi ise hükmün açıklanmasının geri bırakılmasıyla ilgilidir.
4. Ceza Dairesi 2015/28541 E. , 2020/1531 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Şantaj HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; A-Sanığın aşamalarda suçu kabul etmemesi, tanığın beyanında geçen sözler ile sanığın söylediği iddia ve kabul edilen sözlerin birbiriyle uyumlu olmaması ve tanığın telefondaki kişinin kim olduğunu bildiğine dair bir beyanının bulunmaması karşısında; sanığın şantaj suçunu işlediğine ilişkin katılanın soyut iddiası dışında hukuka uygun hangi delillere dayanıldığı gösterilmeden ve katılanın anlatımlarına ne suretle üstünlük tanındığı açıklanmadan, yetersiz gerekçeyle sanığın mahkumiyetine karar verilmesi, B-Kabule göre de; 1-Kanun koyucunun ayrıca adli para cezası öngördüğü suçlarda, hapis cezasının alt sınırdan tayini halinde mutlak surette adli para cezasının da alt sınırdan tayini gerektiği yönünde bir zorunluluk bulunmamakta ise de, alt sınırdan uzaklaşmanın gerekçelerinin gösterilmesi, dayanılan gerekçelerin de yasal olması ve dosya içeriğiyle örtüşmesi gerektiği halde; sanık hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 107/1. maddesi uyarınca hüküm kurulurken, farklı gerekçe göstermeksizin, hapis cezasının alt sınırı olan 1 yıl hapis cezasına hükmedilmesine karşın, adli para cezasının belirlenmesi sırasında alt sınır olan 5 gün yerine 30 gün adli para cezasına hükmolunması suretiyle fazla ceza tayini, 2-Sanığın sabıkasında görülen ilamın hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin olması, CMK"nın 231/8. maddesine 28/06/2014 tarihli ve 6545 sayılı Kanunun 72. maddesiyle "Denetim süresi içinde, kişi hakkında kasıtlı bir suç nedeniyle bir daha hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemez." cümlesi eklenmiş ise de, daha önce verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın kesinleşme tarihi itibariyle engel oluşturmaması karşısında, yargılama sürecindeki davranışları olumlu bulunarak, takdiri indirim uygulanan ve hapis cezası ertelenen sanık hakkında diğer koşullar değerlendirilmeden, "Sanık hakkında daha önce CMK 231. maddesi uygulandığından yeniden uygulanmasına takdiren yer olmadığına" şeklindeki kanuni olmayan gerekçe ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi, Kanuna aykırı ve sanık ..."in temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnameye uygun olarak, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 22/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.