Uyuşturucu madde ticareti yapma - 2313 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2015/10466 Esas 2018/4389 Karar Sayılı İlamı

(Kapatılan)20. Ceza Dairesi         2015/10466 E.  ,  2018/4389 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : ÖDEMİŞ Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : 1-Uyuşturucu madde ticareti yapma 2-2313 sayılı Kanuna muhalefet
Hüküm : 1-Uyuşturucu madde ticareti suçundan mahkûmiyet
2-2313 sayılı Kanuna muhalefet suçundan hükmün açıklanmasının geri bırakılması


Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Sanık hakkındaki suç tarihinin gerekçeli karar başlığında "23/08/2012" yerine "24/08/2012" olarak yanlış yazılması mahallinde düzeltilebilir bir hata olarak görülmüştür.
1-Sanık hakkında 2313 sayılı Kanuna muhalefet suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
5271 sayılı CMK’nın 231. ve 6136 Sayılı Kanun’un 13/1 maddeleri uyarınca verilen “hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına” dair karar, 5271 sayılı CMK"nın 231/12. maddesine göre temyizi mümkün olmayıp, itiraza tâbi olması nedeniyle, sanığın bu konudaki temyiz isteği itiraz olarak kabul edilerek, itirazla ilgili gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, bu suçla ilgili olarak dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na İADESİNE,
2- Sanık hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesinde;
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların, aşağıda belirtilenler ve eleştiri dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı kararı ile, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından, sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
2-izmir Kriminal Polis Laboratuvarı’nca suç konusu uyuşturucu maddeden alınan şahit numunelerin de müsaderesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
3-Barodan görevlendirilen avukatın talebi üzerine Adalet Bakanlığının bütçesindeki ödenekten ödeme yapılabileceği halde, CMK tarifesi gereğince 533,00 TL ücretin hazineden tahsili ile sanık müdafiine verilmesine hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan hükmün CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak bu aykırılıkların yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanun"un 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan;
1-TCK’nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün hüküm fıkrasından çıkarılması ve yerine “Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli iptal kararından sonra oluşan durumuna göre, sanık hakkında, TCK"nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına” ibaresinin yazılması,
2-Hüküm fıkrasının müsadereye ilişkin bölümünde yer alan "hint keneviri bitkilerinin" ibaresinden sonra gelmek üzere "ve İzmir Kriminal Polis Laboratuvarı Müdürlüğü"nce suç konusu maddeden alınan şahit numunenin " ibaresinin eklenmesi,
3-Hüküm fıkrasından "CMK. tarifesi gereğince 533,00 TL ücretin hazineden tahsili ile Av. ..."a verilmesine" ibaresinin çıkarılması,
Suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17/10/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.