Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/6884 Esas 2019/9019 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/6884
Karar No: 2019/9019
Karar Tarihi: 13.06.2019

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/6884 Esas 2019/9019 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet hükmü verilmiştir. Ancak, sanığın önceden iş yerinden hırsızlık yaptığının belirtilmesi ve aynı şekilde savunması yapması nedeniyle, zincirleme suç hükümlerinin uygulanması ve mükerrer cezalandırılmanın önlenmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle, önceki eyleme ilişkin soruşturma yapılıp yapılmadığı araştırılacak ve birleştirme olanağı varsa dosyalar birleştirilecektir. Sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini ise TCK'nun 43. maddesi koşullarına göre değerlendirilecektir. Kararda, suç tarihi, artırım uygulama maddesi, hapis cezası infazı, TCK'nun 53. maddesi ve Anayasa Mahkemesinin iptal kararı gibi detaylara da değinilmiştir. Kanun maddeleri detaylı olarak incelenerek sanığın yeniden hüküm kurulması gerektiği sonucuna varılmıştır. Kanun maddeleri: TCK'nun 43. ve 53. maddeleri, 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 326/son maddesi.
17. Ceza Dairesi         2018/6884 E.  ,  2019/9019 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Yerel mahkemece sanık ... hakkında hırsızlık, iş yer dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
    Dosya kapsamına göre, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
    Ancak,
    1-Katılan ...’un sanığın daha önceden de iş yerinden hırsızlık yaptığını belirtilmesi, sanık ...’ın da aynı şekilde daha önceden hırsızlık amaçlı katılanın iş yerine girdiğini savunması karşısında; zincirleme suç hükümlerinin uygulama imkânın olup olmadığının tespiti ile varsa mükerrer cezalandırılmanın önüne geçilmesi için, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nun 43. maddesinin uygulanması gerekebileceği nazara alınarak, ifadelerde zikredilen önceki eyleme ilişkin soruşturma yapılıp yapılmadığı, yapıldıysa bu soruşturmanın akıbeti araştırılarak öncelikle birleştirme olanağı varsa dosyaların birleştirilmesi, birleştirme imkanı olmadığı taktirde dava dosyasının, bu davayı ilgilendiren delillerinin onaylı örneklerinin dosya içine konulması sağlanarak, TCK"nun 43. maddesinin uygulanması koşulları tartışılıp değerlendirilerek, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayininin gerekli olduğu gözetilmeden, eksik kovuşturma üzerine atılı hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından yazılı şekilde karar verilmesi,
    2-Karar başlığında, 22.01.2015 olan suç tarihinin 23.01.2015 olarak yazılması,
    3-Hırsızlık suçundan kurulan hükümde, eylemin gece gerçeklşemesi sebebiyle artırım yapılırken uygulama maddesinin TCK’nun 143. maddesi olarak belirtilmemesi,
    4-Kasten işlemiş olduğu suçtan dolayı hapis cezasıyla mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK"nun 53/1-c bendinde belirtilen haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yalnızca, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
    5-T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nun 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, aleyhe temyiz bulunmadığından yeniden hüküm kurulurken, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış haklarının gözetilmesine, 13.06.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.