Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2015/1918 Esas 2015/6234 Karar Sayılı İlamı

15. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/1918
Karar No: 2015/6234
Karar Tarihi: 08.12.2015

Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2015/1918 Esas 2015/6234 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, eser sözleşmesinden kaynaklanan alacağının tahsili için davalıya dava açmıştır. Ancak, taraflar arasındaki hukuki ilişki eser sözleşmesinden kaynaklandığı için davada asliye hukuk mahkemesinin görevli olduğu belirtilerek yerel mahkemece görevsizlik kararı verilmesi gerektiği kararlaştırılmıştır. 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun'un tanımına göre, bu yasa dar kapsamlı mal ve hizmet işlemleri olağan tüketim işleri alınmıştır. Dolayısıyla, istisna sözleşmelerinden doğan ilişkilerin bu kanunun hükümlerinin uygulanması hukuken mümkün değildir. Bu nedenle, eser sözleşmesi ilişkilerinin de 4077 sayılı yasanın kapsamında kalması gerekmediği sonucuna varılması gerekmektedir. Kararın bozulmasına karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri: 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun'un 3/e maddesi.

15. Hukuk Dairesi 2015/1918 E. , 2015/6234 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Konya 2. Tüketici Mahkemesi
Tarihi :19.02.2015
Numarası :2014/675-2015/242

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

- K A R A R -

Dava, led aydınlatması, montajı ve bir kısım elektrik işlerini konu alan eser sözleşmesinden dolayı oluşan alacağın tahsiline ilişkindir.
Dava ve karar tarihlerinde yürürlükte bulunması nedeniyle zaman bakımından uygulanması gereken, 6502 sayılı Kanun ile yürürlükten kaldırılan mülga 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun"un 3/e maddesinde tüketici, “bir mal veya hizmeti ticari veya mesleki olmayan amaçlarla edinen, kullanan veya yararlanan gerçek ya da tüzel kişi” olarak tanımlanmıştır. Bu tanımlamaya göre yasa, hazır bir malı veya hizmeti satın alarak onu günlük yaşamında kullanan veya tüketen kişiyi korumaktadır. Bir başka deyişle yasa kapsamına, dar kapsamlı mal ve hizmet ilişkileri olağan tüketim işleri alınmıştır. Aksi bir yorumun kabulü, üst düzey teknoloji ile gerçekleştirilen eser sözleşmesi ilişkilerinin dahi 4077 sayılı yasa kapsamında kalmasını ve bunlardan kaynaklanan uyuşmazlıklara da tüketici mahkemelerinde bakılmasını gerektirir ki, bunun yasanın amacına aykırı olduğu açıktır. Buna göre istisna sözleşmesinden doğan ilişkileri de 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun hükümlerinin uygulanması hukuken olanaklı değildir. Nitekim Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 26.02.2003 gün ve 2003/15-127 Esas, 2003/102 Karar sayılı kararında bu husus belirtilmiştir. Somut olayda taraflar arasındaki hukuki ilişki eser sözleşmesinden kaynaklandığından, davada asliye hukuk mahkemesinin görevli olması nedeniyle yerel mahkemece görevsizlik kararı yerine esas hakkında karar verilmesi yerinde görülmemiş kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle kararın BOZULMASINA, bozma nedenine göre davacı vekilinin diğer temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına, ödediği temyiz peşin ve Yargıtay başvurma harçlarının istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 08.12.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.