11. Hukuk Dairesi 2018/3181 E. , 2019/8017 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
Taraflar arasında görülen davada Ankara 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi"nce verilen 04/04/2016 gün ve 2013/127 - 2016/91 sayılı kararı onayan Daire"nin 19/03/2018 gün ve 2016/9125 - 2018/2093 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin "özsüt" markasını 1938"lerden günümüze taşıdığını, sütlü tatlılar olmak üzere tatlı ve benzeri yiyecekler sektöründe tanınmış kuruluşlardan olduğunu, "tatlımola" markasını da 09.06.2008 tarihinden muteber olmak üzere tescil ettirdiğini, ayrıca 2001, 2003, 2004, 2005 yıllarında "ÖZSÜT", "SEFER USTA ÖZSÜT" ibareli markaların müvekkili adına tescil edildiğini, bu kez "ÖZSÜT TATLI MOLA " markasının da tescili için başvurduğunu, başvurunun yayını üzerine davalının 102486 ve 2003/37778 numaralı markalarına dayalı itirazı ile TPMK YİDK tarafından 29. sınıfa dahil olan "konservelenmiş, dondurulmuş, pişirilmiş, tütsülenmiş, salamura edilmiş her türlü meyve" ve 30. sınıfa dahil "pastacılık ve fırıncılık mamülleri, tatlılar, toz şeker, kesme şeker, pudra şekeri, şekerlemeler, çikolatalar, bisküviler, krakerler, gofretler" için çıkarılma kararı verildiğini, müvekkilin "ÖZSÜT" ibareli markasının kullanım sonucu ayırdedicilik kazandığını, bu hususun mahkeme kararları ile de sabit olduğunu, bu markanın yanısıra seri markalar da oluşturduğunu ileri sürerek, TPMK YİDK kararının iptalini talep ve dava etmiştir.
Davalı TPMK vekili ile davalı şirket vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, Dairemizin bozma ilamına uyularak, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davanın reddine dair verilen kararın davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine karar Dairemizce onanmıştır.
Davacı vekili, bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 17,70 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 389,49 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davacıdan alınarak Hazine"ye gelir kaydedilmesine, 10/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
