14. Ceza Dairesi Esas No: 2016/12287 Karar No: 2021/2596 Karar Tarihi: 30.03.2021
Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/12287 Esas 2021/2596 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Ağır Ceza Mahkemesi, Çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından sanıkları mahkum etmiştir. Sanıkların müdafileri duruşmalı inceleme talebinde bulunmuş olsa da, talepleri reddedilmiştir. Temyiz incelemesi sonrasında, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarına dair hükümler onanmıştır. Ancak, çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçlarına dair sanık müdafilerinin temyiz itirazı kabul edilmiştir. Mağdurun çelişkili ifadeleri ve sanıkların on beş yaşından küçük mağdureyle ilişkiye girmeksizin okşayarak öpüştüklerine dair verdikleri ifadeler göz önünde bulundurularak, sanıkların organ sokmak suretiyle nitelikli cinsel istismarda bulunduklarına dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmayıp, suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek hükümler kurulmuştur. Bu nedenle, hükümler bozulmuştur. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nın 318. ve 321. maddeleri ile 5237 sayılı TCK'nın 103/1. maddesi.
14. Ceza Dairesi 2016/12287 E. , 2021/2596 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma HÜKÜM : Mahkumiyet
İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınıp, hükmedilen ceza miktarlarına göre sanıklar müdafilerinin duruşmalı inceleme taleplerinin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 318. maddesi uyarınca reddiyle, duruşmasız yapılan değerlendirmede dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü: Sanıklar haklarında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde; Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezaların nevi ve miktarları itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanıklar müdafilerinin yerinde görülmeyen temyiz taleplerinin reddiyle hükümlerin ONANMASINA, Sanıklar haklarında çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesine gelince; Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, Ancak; Aşamalarda çelişkili ifade veren mağdurenin duruşmada farklı olarak sanıklarla cinsel ilişkiye girmediğini beyanla şikayetinden vazgeçmesi, sanıkların soruşturma evresinde müdafili verdikleri ifadelerinde on beş yaşından küçük mağdureyle ilişkiye girmeksizin okşayarak öpüştüklerini belirtmeleri ve tüm dosya içeriği nazara alındığında sanıkların organ sokmak suretiyle nitelikli cinsel istismarda bulunduklarına dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmayıp, mevut haliyle sübuta eren eylemlerinin 5237 sayılı TCK"nın 103/1. maddesinde düzenlenen çocuğun cinsel istismarı suçunu oluşturduğu gözetilerek mahkumiyetleri gerekirken suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde hükümler kurulması, Kanuna aykırı, sanıklar müdafilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 30.03.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.