Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2016/12667 Esas 2016/7121 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Tahliye

Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı tahliye davasına dair karar, davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, mesken ihtiyacı nedeniyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir.Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; müvekkilinin yaşlı ve hasta olduğunu, yalnız yaşadığını, kiralanan mecura yakın akrabaların ve komşuların bulunması nedeniyle daha rahat edeceği, kiralanana ihtiyacı olduğunu belirterek kiralananın tahliyesini istemiştir. Davalı ihtiyacın gerçek ve samimi olmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
İhtiyaç iddiasına dayalı davalarda tahliyeye karar verilebilmesi için ihtiyacın gerçek, samimi ve zorunlu olduğunun kanıtlanması gerekir. Devamlılık arzetmeyen geçici ihtiyaç tahliye nedeni yapılamayacağı gibi henüz doğmamış veya gerçekleşmesi uzun bir süreye bağlı olan ihtiyaç da tahliye sebebi olarak kabul edilemez. Davanın açıldığı tarihte ihtiyaç sebebinin varlığı yeterli olmayıp, bu ihtiyacın yargılama sırasında da devam etmesi gerekir.
Olayımıza gelince; Hükme esas alınan 01.09.2014 başlangıç tarihli ve bir yıl süreli kira sözleşmesi konusunda taraflar arasında bir uyuşmazlık bulunmamaktadır. Mahkemece davacı tanıkları dinlenmiş, kiralananda keşif yapılmış ancak davalının cevap dilekçesi ile bildirdiği tanığı dinlenmemiş, bu hususta bir işlem yapılmamıştır. Mahkemece bu durumda ihtiyaca ilişkin taraf delillerinin toplanması, davalının bildirdiği tanığın dinlenilmesi ve varılacak sonuca göre mesken ihtiyacı nedeniyle tahliye konusunda bir karar verilmesi gerekirken davalı delilleri toplanmadan yazılı şekilde karar verilmesi doğru olmadığından hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 01/12/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.