MAHKEMESİ : İSTANBUL BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 12. HUKUK DAİRESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 17. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 07/02/2019 tarih ve 2017/208 E- 2019/57 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin süre yönünden reddine dair İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 12. Hukuk Dairesi"nce verilen 01/07/2019 tarih ve 2019/1333 E- 2019/929 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; müvekkili şirket sigortalısı İstanbul Gıda Dış Tic. Ltd. A.Ş" nin Batı Afrika Senegal Cumhuriyeti"nde yerleşik Fatou Kine Diame isimli firmaya 24/12/2013 tarihli fatura ile çikolatalı bisküvi emtiasının satışını yaptığını, satışı yapılan emtianın üretiminin sigortalı firmanın Mısır’da yerleşik fabrikası tarafından yapıldığını, emtialar 5 adet kapalı tip konteynır içerisinde Senegal’in Dakar Limanı"na gönderildiğini, Senegal’a satışı yapılan emtiaların müvekkili şirket tarafından 22825588 nolu nakliyat abonma sigorta poliçesi ile teminat altına alındığını, emtiaların Mısır’daki üretici deposundan yükleme limanı Alexandria Limanı’na kadar olan ve Alexandiria Limanından Dakar Limanına kadar olan nakliyesinin freight forwarder olarak davalı şirket sorumluluğunda gerçekleştiğini, emtiaların üretim yapılan fabrikada gümrük müşaviri tarafından mühürlendiğini ve üretim deposundan Alexandiria Limanına kadar olan nakliyesinin davalı şirketin görevlendirdiği fiili taşıyıcı VERTEX firması tarafından gerçekleştirildiğini, konteynırların yükleme limanından Dakar Limanına tahliyesinin ise yine davalı şirket sorumluluğunda gerçekleştirildiğini, emtiaların Dakar limanına 17/01/2014 tarihinde vardığını, 21/01/2014 tarihinde alıcı firmanın deposuna sevk edildiğini, konteynırların alıcı firma tarafından aynı gün içerisinde açılmaya başlandığını ve eksiklik, kötü koku, dağınıklık gibi sorunlar tespit edildiğini, alıcı firma yetkilileri tarafından yetkili makamlara başvuru yapıldığını, hasar tespiti akabinde sigortalı firma tarafından yapılan araştırmalar sonucu eksik emtiaların Mısır ülke sınırları içerisinde çalındığını belirterek davanın kabulünü, itirazın iptalini, icra takibin devamını, ödeme tarihinden itibaren faize hükmedilmesine, davalı yanın %20"den aşağı olmamak kaydı ile icra inkar tazminatına mahkum edilmesini, yargılama giderleri ve vekalet ücretinin davalı tarafa yükletilmesine karar verilmesini talep ederek İstanbul Anadolu 8. Asliye Ticaret Mahkemesinde dava açmıştır.
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; Göreve ve yetkiye ilişkin itirazda bulunarak davaya bakmaya İstanbul Denizcilik İhtisas Mahkemesi sıfatıyla - İstanbul Adliyesi Ticaret Mahkemelerinin görevli olduğunu, davacının TTK 1118 maddeye aykırı olarak 21/01/2015 tarihinde alıcısına teslim olunan emtealar dolayısıyla 1 yıllık hak düşürücü süre 21/01/2015 tarihinde dolmasına rağmen davanın 02/12/2015 tarihinde açıldığını, bu nedenle davanın zamanaşımı yönünden reddi gerektiğini, davaya ilişkin delillerin taraflarına tam olarak tebliğini talep ettiklerini, davanın Arkas Lojistik A.Ş" ye ihbarını istediklerini, konişmentoda yer alan klozlar kapsamında istifin göndericiye ait olduğu hususunun kayıtlı olduğunu, dava dışı sigortalının fabrikasında yine kendi çalışanlarınca yüklemenin gerçekleştirildiğini, bu nedenle talebi kabul etmediklerini, hasar tespitinin gümrük antreposunda nakliyeci, sigorta eksperleri ve ambar temsilcisi ile birlikte yapılması gerekirken bunun yapılmadığını, iç karışıklık yaşanan bir ülke olan Mısır"da gerçekleşen hırsızlıklar dolayısıyla TTK 1179. maddesi uyarınca sorumluluklarının olmadığını, davanın reddi talep edilmiştir.
İlk Derece Mahkemesince iddia, savunma doğrultusunda, davanın reddine karar verilmiştir.
Karar karşı davacı vekilince istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince istinaf isteminin esastan reddine karar verilmiş, gerekçeli kararın 20/04/2019 tarihinde davacı vekiline tebliği üzerine 2 haftalık istinaf başvuru süresinin 04/05/2019 günü haftasonuna denk geldiği istinaf başvurusunun süresinden sonra 08/05/2019 tarihinde yapıldığı gerekçesiyle ek karar ile istinaf başvurusunun süre nedeniyle reddine karar verilmiştir.
Ek kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Tebligat Kanunu"nun 11. maddesi uyarınca birden fazla avukatla takip edilen davalarda, avukatlardan birine tebligat yapılması yeterli bulunmasına göre, Bölge Adliye Mahkemesince ek kararla temyiz isteminin süre yönünden reddine dair kararda hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK"nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi ek kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen temyiz isteminin süre yönünden reddine ilişkin kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 09/12/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.