Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/23358 Esas 2019/20892 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ:İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ: ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, 04.09.2009 - 15.03.2013 tarihleri arasında, davalı bankanın önce Meşrutiyet Şubesinde bireysel bankacılık yetkili yardımcısı olarak, daha sonra Cebeci Şubesinde işletme bankacılığı yetkilisi olarak 09.00-20.00 saatleri arasında hafta içi beş gün ve cumartesi günleri çalıştığını, fazla mesai ücretlerinin ödenmediğini ileri sürerek alacağına hükmedilmesini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacının fazla çalışma ücret alacağının belirlenmesi noktasında uyuşmazlık mevcuttur.
Somut olayda; hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının 01.03.2012-23.08.2013 tarihleri arasında ... Şubesinde çalıştığı döneme ilişkin olarak çalışma biçimini ispat hususunda dinlettiği tanığı ...’in beyanlarına dayalı olarak davacının hafta içi 09:00-20:00 saatleri arasında çalıştığı kabulüyle hesaplama yapılmış ise de, bu tanığın kendisinin davalı banka aleyhine açmış olduğu Dairemizin 2015/6147 esas sayılı dosyasından temyiz incelemesi yapılan dosyasında hafta içi çalışmalarının 09:00-19:00 saatleri arasında geçtiğini ileri sürdüğü anlaşılmakla, tanık olarak verdiği ifadesinde daha fazla çalışıldığına dair beyanı kendi dava dilekçesi ile çelişkili bulunmaktadır. Bu durum davalı vekilinin 14.03.2016 tarihli tanık anlatımlarına karşı beyan dilekçesinde ve 29.04.2016 tarihli bilirkişi raporuna itiraz dilekçesinde açıklıkla belirtilmiş olmasına karşın Mahkemece dikkate alınmaması isabetsiz olup, anılan dönemde davacının hafta içi çalışmalarının 09:00-19:00 saatleri arasında geçtiği gözetilerek yeniden hesaplanması gerektiğinden, hatalı bulunan karar bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 12.11.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.