Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2017/957 Esas 2019/9691 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davası üzerine yapılan yargılama sonunda davanın kısmen kabulüne ilişkin verilen hüküm davalı ... tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, 10.06.2011 tarihinde, müvekkilinin sevk ve idaresindeki araçla davalıların sürücüsü ve zorunlu mali mesuliyet sigortacısı olduğu aracın çarpışması sonucu müvekkilinin yaralandığını belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 500,00 TL maddi tazminatın davalılardan müştereken ve müteselsilen ve 100.000,00 TL manevi tazminatın davalı sürücüden, kaza (sigorta şirketinden dava) tarihinden işleyecek yasal faiziyle tahsiline karar verilmesini talep etmiş, 09.06.2014 tarihli ıslah dilekçesi ile maddi talebini 82.954,33 TL"ye artırmıştır.
Davalılar, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, toplanan delillere göre, maddi tazminat yönünden davanın kabulüne, manevi tazminat yönünden davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı ... tarafından hüküm temyiz edilmiştir.
Mahkemece gerekçeli karar davalı ..."ın aynı konuttaki eşine 02.06.2016 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edildiği halde, karar davalı tarafından yasal süresi geçtikten sonra 11.07.2016 tarihinde, temyiz aşamasında vekaletname sunan vekili tarafından da 26.12.2106 tarihinde temyiz edildiğinden, süresinde olmayan temyiz dilekçelerinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı ..."ın ve vekilinin temyiz dilekçelerinin süre yönünden REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalı ..."a geri verilmesine 21/10/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.