Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2010/468 Esas 2010/4151 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Katkı payı alacağı

... ile ... ve müşterekleri aralarındaki katkı payı alacağı davasının kısmen kabulüne ve kısmen reddine dair ...Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 14.09.2009 gün ve 258/220 sayılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi davalılar vekili tarafından süresinde istenilmiş olmakla dosya incelendi gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı ... eşi davalı ... aleyhine evlilik birliği içerisinde satın aldıkları ... plakalı ve...plakalı araçların değeri olan 27.000 TL"nin katkısı nedeniyle adına ödenmesini katkı payı alacağı olarak talep etmiş, ayrıca eşinin babası olan kayınpederi ...’in adına kayıtlı 91 parsel üzerinde bulunan ve bilahare mirasçılarına intikal eden evin iyileştirilmesi ve faydalı masrafları için harcadığı 47.000 TL"yi de sebepsiz zenginleşme hükümleri dahilinde ... mirasçılarından talep etmiştir.
Davacının her iki talebi birbirinden farklıdır. Her iki dava aynı sebepten doğmamıştır. Biri hakkında verilecek hüküm diğerini etkileyecek nitelikte değildir. Dolayısıyla her iki talep hakkında HUMK. nun 45/3. maddesi gereğince bağlantı vardır denilemez. Mahkemece, davacının eşi aleyhine açtığı katkı payı isteğiyle kayınpederinin mirasçıları aleyhine sebepsiz zenginleşme nedeniyle açtığı alacak davasının aynı nitelikte ve aralarında bağlantı bulunduğu kabul edilerek birlikte yürütülüp sonuçlandırılmış olması doğru olmamıştır.
Mahkemece yapılacak iş; HUMK. nun 46. maddesi hükmüne göre, yargılamanın daha iyi bir şekilde yürütülmesini sağlamak için katkı payı alacağına ilişkin davacının eşi davalı aleyhine açtığı iki adet araçla ilgili dava bakımından öncelikle tefrik kararı verilmesi ve bilahare bu dosyanın 4787 sayılı Kanunun 4. maddesi gereğince görevli Aile Mahkemesine gönderilmesine karar vermek olmalıdır.
Yukarıda açıklanan nedenlerle davalılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle sair yönler incelenmeksizin usul ve kanuna aykırı bulunan hükmün HUMK. nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA ve 1.024,00 TL peşin harcın istek halinde temyiz eden davalılara iadesine 20.09.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.