Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/7730 Esas 2019/408 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/7730
Karar No: 2019/408
Karar Tarihi: 14.01.2019

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/7730 Esas 2019/408 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı Hazine tarafından alınan koruma tedbirleri nedeniyle tazminat talebinde bulunan davacının talebinin kısmen kabul edildiği ve 400 TL maddi, 300 TL manevi tazminatın davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine karar verildiği belirtiliyor. Davacı ve davalı vekilleri tarafından temyiz edilen kararda, davalı vekilinin istemi reddedilirken, davacı vekilinin istemi de kabul edilmedi. Kararda, temyiz sınırı ve kesinliği ile ilgili kanun maddelerine de atıfta bulunuluyor. Kanun maddeleri ise şu şekilde: 6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi, 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddeleri, 1086 sayılı HUMK’un 432. maddesi, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi ve 1412 sayılı CMUK’un 310. ve 317. maddeleri.

12. Ceza Dairesi 2018/7730 E. , 2019/408 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava: Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davanın kısmen kabulüne 400 TL maddi, 300 TL manevi tazminatın davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-)Davalı vekilinin temyiz talebine ilişkin yapılan incelemede;
6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan ve 21.07.2004 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddelerindeki temyiz sınırı ve hükmolunan tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle davalı vekilinin temyiz isteminin 1086 sayılı HUMK’un 432. maddesi gereğince REDDİNE,
2-)Davacı vekilinin temyiz talebine ilişkin yapılan incelemede;
Davacı vekilinin, 18/02/2016 tarihinde yüzüne karşı verilen hükmü, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 310. maddesindeki bir haftalık yasal temyiz süresinden sonra 26/02/2016 tarihinde temyiz ettiği anlaşılmakla, davacı vekilinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi gereğince isteme uygun olarak, REDDİNE, 14/01/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.