4. Ceza Dairesi Esas No: 2015/28125 Karar No: 2020/1502 Karar Tarihi: 22.01.2020
Tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2015/28125 Esas 2020/1502 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karara göre, sanık tehdit suçundan mahkûm edilmiştir. Temyiz edilen bu kararın gerekçesinde, Tebligat Kanunu'nun 10/2. maddesi ve fıkrası ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsendiği belirtilmektedir. Bu yönteme göre, önce bilinen en son adres esas alınarak normal tebligat yapılacak, bila tebliğ iade edilmesi halinde ise adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilecektir. Ancak, kararda belirtilen katılanların bildirdikleri adreslerinde sokak isimlerinin farklı olduğu ve doğrudan Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesi gereğince tebliğ edilmesinin usule aykırı olduğu için, tebligatların usülsüz olduğuna karar verilmiştir. Bu nedenle, kararın temyiz edilebilmesi için öncelikle gerekçeli kararın katılanlara usulüne uygun şekilde tebliğ edilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri şöyledir: Tebligat Kanunu'nun 10/2., 21/1. ve 21/2. maddeleri ile Tebligat Kanunu'nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi.
4. Ceza Dairesi 2015/28125 E. , 2020/1502 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Tehdit HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 10/2. madde ve fıkrasının, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres (bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise MERNİS adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, Tebligat Kanunu"nun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanunun 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından, tebligata, Tebligat Kanunu"nun 23/1-8 ve Tebligat Kanununun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, “Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkansızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanununun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması” gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerektiği gözetilmeksizin, katılanlar ... ve ..."ın yokluklarında verilen hükmün, bildirdiği en son adreslerinde sokak isimlerini farklı olduğu ve doğrudan Tebligat Kanununun 21/2. maddesi gereğince tebliğ edilmesinin usule aykırı olmasından dolayı yapılan tebligatların usülsüz olması karşısında, temyiz iradesinin belirlenmesi bakımından gerekçeli kararın katılanlar ... ve ..."a usulünce tebliğ olunması gerektiği, Anlaşıldığından, sanık ... "in temyiz davası isteği hakkında şimdilik bir KARAR VERMEYE YER OLMADIĞINA ve dosyanın, tebliğ işlemleri gerçekleştirildikten sonra tebliğ edildiğine dair evrak, verilmesi halinde temyiz dilekçeleri de eklenerek ve EK TEBLİĞNAME DÜZENLENDİKTEN sonra Dairemize yollanılmak üzere, incelenmeksizin karar mahkemesine GERİ GÖNDERİLMESİNE, 22/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.