4. Ceza Dairesi 2019/2250 E. , 2020/1495 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Birden fazla kişi ile birlikte tehdit
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, sanıklardan ..."nın 25/06/2014 tarihinde cezaevinden göndermiş olduğu dilekçe ile gerekçeli kararın tarafına gönderilmesini istediği, mahkemenin gerekçeli kararın henüz yazılmaması nedeniyle kısa kararın bulunduğu duruşma tutanağını cezaevi aracılığıyla 01/07/2014 tarihinde sanığa tebliğ ettiği, sanığın da 02/07/2014 tarihinde gerekçeli karara itiraz başlığıyla göndermiş olduğu dilekçe ile hakkında birlikte tehdit suçundan verilen hükmü süresinde temyiz ettiği ve bu nedenle yerel Mahkemece verilen 17/07/2014 tarihli sanık ..."nın temyiz talebinin süre yönünden reddine dair ek kararın hukuki değerden yoksun olduğu belirlenerek, dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-Cezaevinde hükümlü olarak bulunan sanıklar ile mağdur arasında yatakların toplanması konusunda tartışma çıktığının ve bu tartışma sırasında sanıkların mağduru ölümle tehdit ettiklerinin iddia ve kabul edildiği olayda; sanık ..."ın aşamalarda tehdit suçunu kabul etmemesi, sanık ..."nın ise soruşturma aşamasında verdiği ifadesinde mağduru kendisinin tehdit ettiğini, sanık ..."ın ise tehdidinin olmadığını beyan etmesi, yargılama aşamasında ifadesine başvurulmayan ancak cezaevinde idari soruşturma kapsamında ifadesi alınan tanıklardan ..."in her iki sanığın da tehdit ettiğini beyan etmesi, buna karşılık tanık ..."in ise, aşamalarda sanık ..."ın tehdit ettiğini, sanık ..."nın ise tehdit etmediğini beyan etmesi karşısında, olay hakkında bilgisinin olduğu anlaşılan tanık ... dinlenilmeden, sanıklar, mağdur ve tanıkların anlatımları yöntemince irdelenmeden ve tüm kanıtlar birlikte değerlendirilerek, hangi anlatıma hangi nedenle üstünlük tanındığı açıklanmadan, tartışma üzerine ani gelişen olayda, sanıklar ... ve ..."ın birbirlerinin tehdit eylemine ne şekilde iştirak ettikleri ve iştirak iradeleri olup olmadığı yöntemince tartışılmadan, yetersiz gerekçeyle sanıklar hakkında birden fazla kişiyle birlikte tehdit eyleminden mahkumiyet hükümleri kurulması,
2-Sanıklar hakkında hapis cezasına hükmedildiği halde, 5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesinde belirtilen hakları kullanmaktan yoksun bırakılmalarına karar verilmemesi,
3-Sanıkların eylemlerinin sübutunun kabulü ile sanıkların tehdit eyleminin TCK"nın 106/1-1. cümle kapsamında kaldığının anlaşılması halinde ise;
02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanıklara isnat edilen TCK"nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunduğu anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanıkların hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı ve sanıklar ... ve ..."ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, sanık ... hakkında, Ankara Batı 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 18/06/2014 tarihli ve 2014/353 Esas, 2014/439 sayılı kararıyla hükmolunan ve halen başka hükümlülükleriyle birlikte cezaevinde infaz edildiği anlaşılan hapis cezasının İNFAZININ DURDURULMASINA, sanık ..."nın bu suçun dışında başka bir suçtan hükümlü veya tutuklu değilse, bu suçtan derhal TAHLİYESİNE, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 22/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.