Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/7597 Esas 2019/8961 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/7597
Karar No: 2019/8961
Karar Tarihi: 12.06.2019

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/7597 Esas 2019/8961 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıkların hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını ihlal suçlarından mahkum olduğu ve bu suçların sanıklar tarafından işlendiği kabul edildiği belirtilmiştir. Ancak mahkeme kararında, sanıkların hükmen yoksun bırakılmalarına karar verilmesi gerektiği, tekerrür hükümlerinin yanlış uygulandığı ve yargılama giderlerinin eşit şekilde tahsil edilmesinin kanuna aykırı olduğu belirtilmiştir. Ayrıca, sanıkların eyleminin konut dokunulmazlığını ihlal suçunu oluşturduğu ama mahkeme kararında iş yeri dokunulmazlığı suçunun yer aldığı vurgulanmıştır. Bu nedenlerle mahkeme kararı kısmen bozulmuş ve bazı düzeltmeler yapılmıştır. Kanun maddelerine gelince; hükmen yoksun bırakılma kararı için TCK'nın 53/1. maddesi (a)-(e) bentleri, tekerrür hükümleri için TCK'nın 58. maddesi, konut dokunulmazlığı suçu için TCK'nın 116/1. maddesi ve iş yeri dokunulmazlığı suçu için de TCK'nın 119/1-c maddesi gösterilmiştir.
17. Ceza Dairesi         2018/7597 E.  ,  2019/8961 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Yerel mahkemece sanıklar hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
    Suça konu deponun katılana ait konutun alt katında olduğu bu sebeple eklenti niteliğinde olması karşısında, sanıkların eyleminin konut dokunulmazlığının ihlali suçunu oluşturduğu, mahkemenin suçun sübut bulduğuna dair kanaatinde herhangi bir isabetsizlik olmadığı anlaşıldığından tebliğnamede bu yönde bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
    Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
    Ancak;
    1)Sanıklar hakkında; kasten işlemiş oldukları suç için hapis cezasıyla mahkûmiyetlerinin yasal sonucu olarak, 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (a), (b), (c), (d), (e) bentlerinde yazılı haklardan, aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezalarının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm oldukları hapis cezalarından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmalarına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması ve yine T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
    2) Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlerde, TCK"nun 58. maddesi uyarınca tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilmiş ise de sanıkların suç tarihindeki adli sicil kaydı incelendiğinde sanık ... hakkında tekerrüre esas alınan Sakarya Çocuk Mahkemesi"nin 21/06/2011 tarih, 2011/113 Esas ve 2011/33 Karar sayılı ilamı ve sanık ... hakkında tekerrüre esas alınan Sakarya Çocuk Mahkemesi"nin 12/06/2007 tarih, 2007/102 Esas ve 2007/194 Karar sayılı ilamlarının sanıkların 18 yaşından küçük çocukken işledikleri suçlara ilişkin olduğu ve bu nedenle de tekerrür uygulamasına esas alınamayacaklarının gözetilmemesi,
    3) Yargılama giderinin ayrı ayrı tahsiline karar verilmesi gerekirken, kanun metninde yazılı olmamasına rağmen 5271 sayılı CMK"nun 326/2. maddesine aykırı olarak eşit tahsiline karar verilmesi,
    4) Sanıkların eyleminin 5237 sayılı TCK"nun 116/1. maddesinde düzenlenen konut dokunulmazlığının ihlali suçunu oluşturduğu gözetilmeksizin, sanıklar hakkında aynı Yasa"nın 116/2. maddesinin uygulanması ve suç adının gerekçeli karar başlığında ve hükümde iş yeri dokunulmazlığının ihlali olarak yazılması,
    5) Sanıklar hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçunun birden fazla kişiyle birlikte işlendiğinden bahisle artırım yapılırken uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK"nun 119/1-c yerine 116/1-c olarak gösterilmesi,
    Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ..."un temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye kısmen aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin çıkarılarak yerine "T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının uygulanmasına" cümlesinin eklenmesi, sanıklar hakkında kurulan hükümlerden tekerrür uygulamasına ilişkin kısımların çıkartılması ve hükümler fıkrasından yargılama giderlerine ilişkin bölüm çıkartılarak yerine, "Sanıkların sebebiyet verdikleri yargılama giderlerinden ayrı ayrı; ortak yargılama giderlerinden de payları oranında sorumlu tutulmalarına" cümlesinin eklenmesi ve sanıklar hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükümlerden 5237 sayılı TCK"nun 116/1-c maddesine ilişkin kısım çıkartılarak yerine 119/1-c maddesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12/06/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.