Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2019/5686 Esas 2019/9344 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasındaki tazminat davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı, Gaziantep 1. Sulh Hukuk Mahkemesinde açtığı dava ile kira sözleşmesinden kayaklı tazminat isteminde bulunmuştur.
Mahkemece; yapılan yapılan yargılama neticesinde 06/11/2012 gün ve 2012/1333 E. 2012/1367 K. sayılı kararı ile görevsizlik kararı verilmiş; iş bu görevsizlik kararı temyiz edilmeksizin kesinleşmiştir.
Bu defa yargılama Gaziantep 2. Asliye Hukuk Mahkemesi tarafından yürütülmüş ve 02/02/2015 gün ve 2013/194 E. 2015/76 K. sayılı kararı ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, kararın davalı tarafça temyizi üzerine Dairemizin 11.09.2017 tarih ve 2017/2186 E. 2017/11652 K. Sayılı ilamı ile uyuşmazlığın kira sözleşmesinden kaynaklandığı ve uyuşmazlığın çözümünde Sulh Hukuk Mahkemesinin görevli olduğu gerekçesiyle bozulmasına karar verilmiştir. Mahkemece bozma ilamına uyulmasına karar verilerek görevsizlik kararı verilmiştir.
Görevsizlik kararın kesinleşmesi üzerine, davanın yargılaması görevli Gaziantep 1. Sulh Hukuk Mahkemesi tarafından yürütülmüş ve 11/06/2019 tarihli ve 2019/854 Esas, 2019/1417 Karar sayılı karar ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
İş bu kararın, davalılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dava dosyası temyiz incelemesi yapılmak üzere Dairemize gönderilmiştir.
6100 sayılı HMK"nun 373/4 maddesi; "Yargıtayın bozma kararı üzerine ilk derece mahkemesince bozmaya uygun olarak karar verildiği takdirde, bu karara karşı temyiz yoluna başvurulabilir." hükmünü,
Geçici 3/2 maddesi; "Bölge adliye mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar 1086 sayılı Kanunun 26/9/2004 tarihli ve 5236 sayılı Kanunla yapılan değişiklikten önceki 427 ilâ 454 üncü madde hükümlerinin uygulanmasına devam olunur. Bu kararlara ilişkin dosyalar bölge adliye mahkemelerine gönderilemez." hükmünü içermektedir.
Yukarıda açıklanan yasa maddelerinin düzenleniş amacı, Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlara karşı Yargıtay yoluna başvurulmasını ve karar kesinleşinceye kadar kanun yolu denetiminin Yargıtay tarafından yapılmasını sağlamaktır.
Diğer bir anlatımla, Yargıtay’ın verdiği bozma kararları üzerine verilen kararların tekrar Yargıtay denetiminden geçmesi, başka bir deyişle Yargıtay kararının istinaf yolu ile denetlenmesinin önüne geçilmesi amaçlanmıştır.
Somut uyuşmazlıkta; Gaziantep 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin kararı hakkında bozma kararı verilmiştir. Bu aşamadan sonra, görevli Gaziantep 1. Sulh Hukuk Mahkemesi tarafından esasa ilişkin yargılama yapılıp, karar verilmiştir.
Aleyhine kanun yoluna gidilen karar, Gaziantep 1. Sulh Hukuk Mahkemesinin kararı olup, bu karar ile ilgili olarak Yargıtay’ın bir denetimi söz konusu değildir.
Bu itibarla, 11/06/2019 tarihinde verilen ve daha önce Yargıtay denetiminden geçmeyen kararın kanun yolu denetimi "İstinaf" olup, görevli mercinin Bölge Adliye Mahkemesi olduğu anlaşıldığından, dosyanın Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmek üzere ilk derece mahkemesine İADESİNE, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 26/11/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.