Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2022/1801 Esas 2022/10218 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesi

Taraflar arasında görülen davanın yapılan yargılaması sonucunda; ilk derece mahkemesince verilen kararın istinaf incelemesi üzerine bölge adliye mahkemesinin yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmünün Yargıtay’ca incelenmesi davalı idare vekilince istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
- K A R A R -
Dava ve birleştirilen dava kamulaştırmasız el atılan taşınmaz bedelinin tahsili istemine ilişkindir.
İlk derece mahkemesince asıl davada davalı ... hakkında açılan davanın husumet yokluğu nedeni ile reddine, birleştirilen davada davalı ... aleyhine açılan davanın kabulüne ilişkin olarak verilen karara karşı, davalı ... vekilince yapılan istinaf başvurusunun Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesi'nce esastan reddine karar verilmiş olup; hüküm, davalı ... vekilince temyiz edilmiştir.
Yapılan incelemede; dava konusu ... numaralı parselin İmar İdare Heyetinin 24/03/1961 tarih ve 145 sayılı kararı ile onaylanan 45100 numaralı parselasyon planı ile uygulamaya alınarak 740,00 m2 işlenmeyen alan, 5.160,00 m2 istimlak edilecek alan, 4.380,00 m2 yol olarak ayrılıp, 210.00 m2si ise zaiyat kesintisi olarak belirlenmesini müteakip 630,00 m²'sinin 9284 ada 1 numaralı imar parseline şuyulandırıldığı, 45100 numaralı parselasyon planında işlenmeyen alan, istimlak ve devlet karayolu olarak gösterilen toplam 10.280,00 m² ile zaiyat olarak ayrılan 210,00 m2 ‘nin toplamı olan 10.490,00 m2 lik bölüm tapuda şahıslar adına kayıtlı iken,İmar İdare Heyetinin 11/11/1978 tarih ve 353 sayılı kararı ile onaylanan 70940 numaralı parselasyon planı ile tekrar uygulamaya alındığı, 210,00 m2’nin 45100 nolu parselasyon planı uyarınca zaiyat olduğu belirtilmek suretiyle uygulamaya alınan 10.280,00 m2 yüzölçümlü taşınmazın 7.700,00 m²'si muhtelif imar parsellerine şuyulandırıldığı, 2.580,00 m²'sinin ise düzenleme ortaklık payı olarak kesildiği, 45100 ve 7940 numaralı planlar kapsamında Düzenleme Ortaklık Payı olarak ayrılan toplam 2.790,00 m²'lik kısımdan önce 251,00 m²'si 9762 ada, 20 numaralı imar parseline şuyulandırılmak üzere düşümü yapılıp sonradan vazgeçilerek 251,00 m²'nin tekrar taşınmaz alanına ilave edilmek suretiyle sehven 2.760,00 m² olarak yazıldığı ve 1757 ada, 6 parsel sayılı taşınmazın davacılar uhdesinde iken bu bölümün ... İmar ve Şehircilik Dairesi Başkanlığı Harita Şube Müdürlüğü'nün Keçiören Tapu Müdürlüğü'ne yazdığı 17/05/2017 tarih ve 50685 sayılı yazısına istinaden Düzenleme Ortaklık Payı kesintisi olması nedeniyle tapudan terkin edilerek kütük sayfasının kapatıldığı anlaşılmıştır.
Dosyada bulunan kanıt ve belgelere, kararın dayandığı gerekçelere göre; ilk derece mahkemesince hükme esas alınan bilirkişi raporunda 45100 nolu ilk parselasyon planında kesilen 210 m2’nin zaiyat değil yola giden alan olarak kabul edilmesi gerektiği gerekçesiyle bedeline hükmedilmiş ise de, parselasyon planının onaylandığı ve 1961 tarihi itibariyle 6785 sayılı İmar Kanunu'nun 42. maddesinin yürürlükte olduğu, yapılan kesintinin yola giden olarak ayrılmadığı, şuyulandırma cetvelinde açıkça zaiyat olarak kesildiğinin gösterildiği gözetildiğinde, bu bölümün bedeline hükmedilmesi doğru görülmemiş ise de, ilk uygulamada zayiat kesintisi yapılması nedeniyle imar parseli haline geldiği, bir taşınmazdan birden fazla düzenleme ortaklık payı adı altında bir kesinti yapılamayacağı, bu nedenle 70940 nolu parselasyon planı ile ilk planda işlenmeyen alan olarak bırakılan 740,00 m2’lik alan dışında kalan taşınmaz bölümünün de tekrar uygulamaya sokularak Düzenleme Ortaklık Payı adı altında yapılan kesintinin kamulaştırmasız el atma olarak değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında 9.540,00 m2 alan üzerinden yapılan kesintinin bedeline hükmedilmesi gerektiği anlaşılmış olup, çoğun içinde az da bulunur ilkesi gereğince bedeline hükmedilen kısmın 9.540,00 m2’lik bölümden ikinci kez kesilen Düzenleme Ortaklık Payı oranı sınırı içinde kaldığının ve bedeline hükmedilmesi gerektiğinin kabulü ile ilk derece mahkemesinden verilen karara karşı davalı idare vekilince yapılan istinaf başvurusunun 6100 sayılı HMK'nın 353/1-b-1 maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Davalı idare vekilinin temyiz itirazları yerinde olmadığından usul ve yasaya uygun olan hükmün HMK'nın 370. maddesi gereğince ONANMASINA, davalı ...'ndan peşin alınan temyiz harcının Hazineye irad kaydedilmesine, 07/06/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.