11. Hukuk Dairesi 2019/2003 E. , 2019/7993 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
Taraflar arasında görülen davada Ankara 2. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 16/04/2015 tarih ve 2015/24-2015/136 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davacı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili dava dilekçesinde, müvekkilinin tescilini istediği "DivaOliva+şekil" ibareli markanın, 29. sınıftaki zeytin ve zeytin ezmeleri, yenilebilir bitkisel yağlar kategorisinde yer almakta olup; Markalar Dairesi tarafından dava dışı firmalara ait "DİVA" ibareli 29. sınıfta paketlenmiş ve kavanozda her türlü zeytin, zeytin ezmesi, her türlü turşu ürünlerini içeren ve "DİVA+şekil ibareli 29. sınıftaki zeytinyağı, ayçiçek yağı, mısırözü yağı, soya yağı, susam yağı ürünlerini içeren tescilli markalar mesnet alınarak 556 sayılı KHK"nın 7/b hükmü uyarınca tescil başvurusunun reddedildiğini, red kararına karşı YİDK nezdinde itiraz edildiğini ancak itirazın YİDK tarafından reddedildiğini, Diva ve Olivia ibarelerinin birbirinden ayrı olduğunu, D ve O harflerinin büyük olduğunu ve Olivia ibaresinin İtalyanca ve İspanyolca zeytin anlamına geldiğini, red kararına konu diğer markalar ile karıştırılma ihtimalinin bulunmadığını belirterek YİDK kararının iptalini ve başvuruya konu ibarenin tescilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davaya konu marka ile mesnet markaların ayırt edici unsurlarının "DİVA" ibaresi olduğunu, bu nedenle davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, benzer olduğu belirtilen markaların halen hükmünü sürdürmekte olduklarını gerek davaya konu gerek mesnet markalarda ayır edici unsurların DİVA olduğu, davaya konu işaretin ilk bakışta redde mesnet markaların yeni düzenlenmiş bir versiyonu olduğu yönünde izlenim oluşturduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 09/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
