Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2016/8488 Esas 2019/2373 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
1. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/8488
Karar No: 2019/2373
Karar Tarihi: 03.04.2019

Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2016/8488 Esas 2019/2373 Karar Sayılı İlamı

1. Hukuk Dairesi         2016/8488 E.  ,  2019/2373 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
    DAVA TÜRÜ : TAPU İPTALİ VE TESCİL

    Taraflar arasında görülen davada;
    Davacı vekili, müvekkil şirket yetkilisi ...’nın maliki olduğu ... ada ... parseldeki ... nolu dükkanı, 150.000,00 TL borç karşılığı 15.05.2011 tarihinde teminat olarak davalıya temlik ettiğini, aynı gün davalının taşınmazı Zeliha’nın eşi ve şirket müdürü ...’ya devrini vaad ve taahhüt ettiğini, ancak davalının taşınmaza borç karşılığı düşük bir bedelle malik olmak istemesi sebebiyle ödeme teklifini kabul etmediğini ileri sürerek taşınmazın tapu kaydının iptali ile adına tesciline ve inanç sözleşmesi gereği davalıya ödemesi gereken bedelin depo edilmesi için tevdi mahalli tayin edilmesine karar verilmesini istemiştir.
    Davalı, iddiların doğru olmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
    Mahkemece, davacının taşınmaz bedelini haricen davalıda aldığı beyanı üzerine davanın konusuz kaldığı gerekçesiyle karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
    Karar davacı vekili tarafından yargılama giderlerine hasren süresinde temyiz edilmiş olmakla Tetkik Hâkimi ..."ün raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.
    KARAR
    Dava, inançlı işlem hukuksal nedenine dayalı tapu iptal tescil isteğine ilişkin olup mahkemece, karar verilmesine yer olmadığına karar verilerek yargılama giderlerinden davacının sorumlu tutulmuş olmasında bir isabetsizlik yoktur. Davacının bu yöne ilişkin temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddine
    Davacının diğer temyiz itirazına gelince;
    Davacının, başlangıçta dava değerini 1.000,00 TL olarak gösterdiği ve nispi peşin harcı yatırdığı, yargılama sırasında çekişme konusu taşınmazın dava tarihi itibariyle değerinin keşfen 191.771,25 TL, bilirkişi rapor tarihi itibariyle ise 205.961,25 TL olarak saptandığı, mahkemece hükümde bilirkişi raporundaki değerin esas alınarak 16.906,28 TL vekalet ücretine hükmedildiğinin belirtildiği, davacının ise çekişme konusu taşınmazın akitte gösterilen 47.000,00 TL’nin harcını yatırarak, harcı 48.000,00 TL’ye ikmal ettiği, mahkemece harcı ikmal edilen değer üzerinden değil de bilirkişi raporunda belirlenen değerden dahi fazla olacak şekilde davalı yararına vekalet ücretine hükmedildiği anlaşılmaktadır.
    Ancak, davanın taşınmazın aynına ilişkin olduğu ve harcın 48.000,00 TL üzerinden ikmal edildiği gözetildiğinde, bu değer üzerinden davalı yararına nispi vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken harcı ikmal edilmeyen değer esas alınarak ve esas alınan bu değerde dahi hatalı hesaplama yapılarak fazla vekalet ücretine hükmedilmesi doğru değildir.
    Ne var ki; bu hususun düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden; hükmün ( 5. ) bendinde yazılı “...16.906,28 TL..” ibaresinin hüküm metninden çıkarılmasına, yerine "..5.580,00TL..." ibaresinin yazılmasına, davacının bu yöne ilişkin temyiz itirazının kabulü ile 6100 sayılı HMK"nin geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK"nun 438/7. maddesi hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 03.04.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.