MAHKEMESİ:İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ: ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili davacının iş sözleşmesini haklı nedenle feshettiğini belirterek kıdem tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının davalılardan tahsilini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının çalışmasının fasılalı ve hizmet cetvelinde belirtilen kadar olduğunu, aylık ücretin asgari ücret olduğunu, yıllık iiznlerini kullandığını, dini bayramlarda çalışma olmayıp genel tatillerde çalışma karşılığının ödendiğini, istifa ederek ayrılarak başka bir avukatlık bürosunda çalışmaya başladığını beyanla davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabul, kısmen reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının sebepleri bildirilmeyen tüm temyiz itirazları ile davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının yıllık izin ücreti alacağının bulunup bulunmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.4857 sayılı İş Kanunu"nun 59. maddesinde, iş sözleşmesinin herhangi bir sebeple sona ermesi halinde, işçiye kullandırılmayan yıllık izin sürelerine ait ücretlerin son ücret üzerinden ödeneceği hükme bağlanmıştır. Yıllık izin hakkının ücrete dönüşmesi için iş sözleşmesinin feshi şarttır. Bu noktada sözleşmenin sona erme şeklinin ve haklı olup olmadığının önemi bulunmamaktadır.Yıllık izinlerin kullandırıldığı noktasında ispat yükü, işverene aittir. İşveren yıllık izinlerin kullandırıldığını imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge ile ispatlamalıdır.Yıllık izin ücreti konusunda zamanaşımı süresi fesih tarihinden itibaren 5 yıldır.Somut olayda; davacının çalışma süresi boyunca sadece 9 gün yıllık izin kullandığı, bakiye 121 gün ücretli izin hakkının bulunduğu kabul edilerek hüküm kurulmuş ise de davacının 29.04.2014 havale tarihli cevap dilekçesine karşı beyan dilekçesinde 4. sayfa 10 nolu bendinde yıllık izin olarak cumadan ertesi pazartesiye 9 gün olmak üzere (5 iş günü ve 4 gün tatil) izin kullandığını beyan ettiğinden, hafta tatili 2 gün düşülerek her yıl 7 gün yıllık izin kullandığı ve 8 yıllık çalışma süresi boyunca toplam 56 gün izin kullandığının kabulü ile hesaplama yapılması gerekirken sadece 9 gün yıllık izin kullandırıldığının kabulü hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ: Bu nedenlerle mahkeme kararının BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 12.11.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.