Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2022/398 Esas 2022/10377 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasında görülen davanın yapılan yargılaması sonucunda: Davanın kabulüne dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtay'ca incelenmesi, taraf vekillerince verilen dilekçeler ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:

- K A R A R -

Dava, 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu'nun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı idare vekili ve davalı tarafından temyiz edilmiş ise de; davalının temyiz talebinin süresinde olmadığından bahisle mahkemece temyiz isteminin reddine karar verilmiş; bu karar, yine davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Her ne kadar, mahkemece süresinde yapılmadığı gerekçesiyle temyiz talebinin reddine karar verilmiş ise de; HUMK'un 432. maddesi uyarınca nihai kararlara karşı temyiz süresi 15 gün, HUMK'un 433/2. maddesi uyarınca katılma yoluyla temyiz süresi ise 10 gün olup, davalıya davacı idarenin temyiz dilekçesinin 23.11.2021 tarihinde tebliğ edildiği, davalının temyiz dilekçesinin ise 02.12.2021 tarihinde harcı yatırılarak işleme alındığı dikkate alındığında, temyiz talebinin süresinde yapıldığı anlaşılmakla, temyiz talebinin reddine ilişkin 03.12.2021 tarihli ek kararın kaldırılmasına karar verildikten sonra yapılan incelemede;
Arsa niteliğindeki ... parsel sayılı taşınmazın zeminine 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu'nun 11/1-g maddesi uyarınca emsalin üstün ve eksik yönleri belirlenip kıyaslaması yapılarak; üzerindeki ağaçlara ise yaş, cins ve verim durumuna göre değer biçilmesine ve tespit edilen bedelin bloke ettirilerek hükmün kesinleşmesi beklenmeden davalı tarafa ödenmesine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bu nedenle davacı idare vekilinin temyiz itirazları yerinde değildir.
Davalının temyiz itirazlarına gelince ;
Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi'nin 12055/17 numaralı başvuru sonucu verilen 23.10.2018 tarihli kararı ve Anayasa Mahkemesi'nin 2016/9364 başvuru numaralı, 01.06.2019 gün, 30791 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan kararı da göz önüne alındığında davacı idare lehine vekalet ücretine hükmedilmemesi gerektiğinden,
Gerekçeli kararın hüküm fıkrasının; vekalet ücretine ilişkin 7. paragrafının hükümden tümüyle çıkartılmasına,
Hükmün böylece DÜZELTİLEREK ONANMASINA, davacı idareden peşin alınan temyiz harcının Hazineye irad kaydedilmesine, davalıdan peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine, 08/06/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.