Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/2612 Esas 2019/6768 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2612
Karar No: 2019/6768
Karar Tarihi: 30.10.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/2612 Esas 2019/6768 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İzmir 35. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen karara göre, sanık uyuşturucu madde bulundurma suçundan mahkum edilmiş ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine de mahkûmiyet hükmü verilmiştir. Sanığın daha önce aynı suçtan dolayı verilmiş herhangi bir tedavi veya denetimli serbestlik tedbirinin olmadığı belirlenmiştir. Bu durumda, sanık lehine Kanunun 191. maddesinin 5. fıkrası uygulanamayacağından, sanık ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanan ve yükümlülüklerini ihlal eden bir kişi olduğu için hüküm kurulmuştur. Mahkeme kararının kanuna uygun olarak yapıldığı, delillerin toplandığı ve dosya içinde belirtilen bilgi ve belgelerle uyumlu olduğu belirtilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri ise şöyledir: Uyuşturucu Maddelerin Murakkabeleri Hakkında Kanun'un (UMMK) 5/1, Türk Ceza Kanunu'nun (TCK) 191 ve 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. maddesi. Ayrıca, 6545 sayılı Kanun'un 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddesi de kararda belirtilen kanun maddeleri arasındadır.

10. Ceza Dairesi 2019/2612 E. , 2019/6768 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : İZMİR 35. Asliye Ceza Mahkemesimesi)
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanan ve bu tedbirin infazı sırasında yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olmasının, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğu hususu dikkate alınarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 30/10/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.