Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/2614 Esas 2019/6765 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2614
Karar No: 2019/6765
Karar Tarihi: 30.10.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/2614 Esas 2019/6765 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bursa 20. Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen davada sanık, uyuşturucu madde bulundurma suçundan mahkum edilmiştir. Sanığın daha önce aynı suçtan hükümlü olmadığı anlaşılmıştır. Ancak, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması nedeniyle mahkûmiyet kararı verilmiştir. Mahkeme, yargılama sürecinde kanuna uygun işlemler yapıldığını, iddia ve savunmaların delillerle tartışıldığını ve vicdani kanının dosya içindeki belgelere dayandırıldığını belirterek temyiz itirazlarını reddetmiştir. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrası, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ve 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasıdır.

10. Ceza Dairesi 2019/2614 E. , 2019/6765 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : BURSA 20. Asliye Ceza Mahkemesi Mahkemesi)
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanan ve bu tedbirin infazı sırasında yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olmasının, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğu hususu dikkate alınarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 30/10/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.