MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
(ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ SIFATIYLA)


TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada Adıyaman 4. Asliye Hukuk Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 15/01/2019 tarih ve 2018/525-2019/21 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davacı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı bankadan farklı tarihlerde ticari kredi kullandığını, bu kredilere istinaden farklı isimler altında kesintiler yapıldığını, bu kesintilerin taraflar arasındaki kredi sözleşmesine ve hukuka aykırı olduğunu ileri sürerek şimdilik 1,00 TL’nin tahsiline karar verilmesini talep etmiş, talep sonucunu ıslah ile 3.274,84 TL’ye yükseltmiştir.
Davalı vekili, davacının kullandığı kredinin ticari kredi olduğunu, yapılan kesintilerin taraflar arasındaki sözleşmelere uygun olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, Dairemizin bozma ilamı ve tüm dosya kapsamına göre; davacının davalı bankadan kullandığı krediler nedeniyle kesilen masraf ve komisyonların iadesi amacıyla belirsiz alacak davası açtığı, davanın belirsiz alacak davası türünde açılabilmesi için, davanın açıldığı tarih itibariyle uyuşmazlığa konu alacağın miktar veya değerinin tam ve kesin olarak davacı tarafça belirlenememesinin gerekli olduğu, belirleyememe halinin, davacının gerekli dikkat ve özeni göstermesine rağmen miktar veya değerin belirlenmesinin kendisinden gerçekten beklenilmemesi durumuna yada objektif olarak imkansızlığa dayanmasının gerektiği, davacının davalı bankadan kullandığı kredilerden kesilen masrafların hesap özetlerinden belirlenebilir nitelikte olduğu, bu haliyle uyuşmazlık konusunun belirlenebilir nitelikte bulunduğu, Yargıtay 11. Hukuk Dairesinin 05/06/2018 tarih ve 2017/1045 E. 2018/4337 K. sayılı kararı ilamında da olduğu üzere davanın belirsiz alacak davası olarak açılamayacağı gerekçesiyle davanın HMK 114/1-h maddesi uyarınca hukuki yarar yokluğundan usulden reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve dava şartı yokluğunun yargılamanın her aşamasında gözetilecek olmasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi ile mahkeme kararının ONANMASINA, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 09/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.