Mahkemesi : Samsun 2. İş Mahkemesi
Tarihi : 26/03/2013
Numarası : 2007/150-2013/175

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşılmakla, dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı vekili davacının davalı şirketin işçisi olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin haksız olarak feshedildiğini, fazla mesai yaptığını, hafta tatilleri ile milli bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığını, yıllık izin kullanmadığını iddia ederek kıdem tazminatı ile bazı işçilik alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili davacının, müvekkili şirketin TÜİK"den aldığı bir ihale kapsamında ve araştırma projesi dahilinde adresleri verilen adresleri ziyaret ederek önceden hazır matbu anket formlarını doldurup, formları teslim etme işi yaptığını, işin sonunda projenin bitiminde iş görenlerden isteyenlerin adlarına sigorta primi yatırıldığını, davacınında sigorta priminin usule uygun olarak yatırıldığını, buna dayanarak şirket çalışanı olduğunu iddia edemeyeceğini, davacının davalı şirkette iki ayrı projede belirli bir süre çalıştığını, sürekli iş sözleşmesine dayalı bir iş ilişkisi olmadığını, iddialarının asılsız olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece toplanan delillere göre davacının davalı şirket nezdinde iş sözleşmesine bağlı olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin kıdem ve ihbar tazminatı ödenmesini gerektirecek şekilde sonaerdiği, ayrıca bilirkişi raporunda hesap edilen alacaklarının bulunduğu gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Taraflar arasında davacının fazla mesai, milli bayram ve genel tatil ücreti talep edip edemeyeceği uyuşmazlık konusudur.
Bilirkişi raporunda tanık anlatımlarına göre; davacının ayda iki hafta haftalık 18 saat fazla mesai yaptığı, bazı milli bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığı kabul edilerek alacak hesabı yapılmış, mahkemece bu miktarlar hüküm altına alınmıştır.
Davalı şirketin davacının çalıştığı bölgede bir bürosunun bulunmadığı, davacının büro çalışanı olmayıp temin edilen araçla köylere dolaşarak anket yaptığı dosya kapsamı ile sabittir. Bu hali ile işverenin davacı üzerinde denetim ve gözetim yetkisi olduğundan sözedilemez. Öte yandan davacının bazen anket başına, bazen köy başına, bazen de çalıştığı gün sayısına göre ücret aldığı anlaşılmaktadır. Davacı ile birlikte uzun süre çalışan tanık S. Ç.. işleri belli bir sürede bitirmeleri konusunda kendilerine baskı yapılmadığını, gidilecek yerleri, yakınlıklarını dikkate alarak kendilerinin belirlediklerini, buna göre güvenlik için yazışma yaptıklarını beyan etmiştir. Davacı da mahkemece alınan beyanında çalışma sistemi bakımından tanık ile benzer şekilde açıklamada bulunmuştur. Hal böyle olunca davacının yaptığı iş , ücret sistemi dikkate alındığında mesai düzenini kendisinin belirlediği açık olduğundan fazla mesai ve milli bayram-genel tatil çalışma ücreti taleplerinin reddi yerine kabulü hatalıdır.
3-Davalı şirketin ünvanı “G.. H.. A.Ş.” olduğu halde “G.. H..” olarak yazılması doğru olmamıştır.
O halde davalı vekilinin bu yönlere ilişkin temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 25.02.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.