Danıştay 9. Daire 2020/353 Esas 2022/2190 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2020/353
Karar No : 2022/2190


TEMYİZ EDENLER : 1- (DAVALI) … Veraset ve Harçlar Vergi Dairesi Müdürlüğü …
VEKİLİ : Av. …
2- (DAVACI) …
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:… , K:… sayılı kararının taraflarca temyizen incelenerek aleyhe olan kısımlarının bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Tas. Hal. … Tekstil Ürünleri Sanayi ve Dış Ticaret Anonim Şirketi'ne ait vergi borçlarının tahsili için kanuni temsilci sıfatıyla davacı adına düzenlenen … tarih ve … sayılı ödeme emirlerinin iptali istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:… , K:… sayılı kararıyla; dava konusu … sayılı ödeme emri içeriği 2003 yılına ilişkin yargı harcının şirketten tahsili için şirket adına düzenlenen ödeme emrinin şirkete tebliğ edildiğine ilişkin dosyaya herhangi bir bilgi belge sunulmadığından ve … sayılı ödeme emri içeriği 2005 yılına ilişkin yargı harcının şirketten tahsili için şirket adına düzenlenen ödeme emrinin ilanen tebliğ öncesinde 213 sayılı Kanun'un 102. maddesine uygun tutanak haline getirilmiş mazbata ile şirkete posta yoluyla tebligat yapılmadığı hususu ortaya konulamadığından, bu ödeme emirleri içeriği yargı harçları için asıl borçlu şirkete karşı usulüne uygun olarak ödeme emri tebliğ edilmek suretiyle takip usulü tamamlanmadan, yargı harçlarının kanuni temsilci sıfatıyla davacıdan tahsili için ödeme emri düzenlenmesinde hukuka uyarlık; … sayılı ödeme emri içeriği 2015 yılına ilişkin yargı harcının şirketten tahsili için şirket adına düzenlenen ödeme emrinin şirket adresine tebliğ edilememesi üzerine davacı adresine tebliğe gönderildiği ve 27/11/2017 tarihinde tebliğ edildiği, şirket hakkında yapılan mal varlığı araştırması sonucu mal varlığı tespit edilememesi sebebiyle kanuni temsilci sıfatıyla davacı adına uyuşmazlık konusu ödeme emrinin düzenlendiği, asıl borçlu şirketin tasfiye memurunun 2011 yılında vefat ettiği, başkaca bir tasfiye memuru görevlendirilmemiş olması karşısında 6762 sayılı Kanun'un 441. maddesi gereği tasfiyenin yönetim kurulu tarafından yerine getirileceği sonucuna varıldığından, yönetim kurulu üyesi davacının tasfiye memurunun vefatından itibaren diğer yönetim kurulu üyeleri ile birlikte tasfiye memuru durumuna geldiği, asıl borçlu şirket adına düzenlenen ödeme emrinin tasfiye memuru davacıya 2017 yılında tebliğ edilmesi ve yapılan araştırma sonucu şirketin borcu karşılayacak mal varlığına rastlanılmaması nedeniyle tasfiyeye yönelik herhangi bir işlem yapmayarak ödevlerini yerine getirmediği anlaşılan davacı adına 213 sayılı Kanun'un 10. maddesi gereği kanuni temsilci olarak düzenlenen ödeme emrinde hukuka aykırlık, bulunmadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne kısmen reddine, dava konusu … sayılı ödeme emirlerinin iptaline karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının hukuka ve usule uygun olduğu ve taraflarca ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanun'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENLERİN İDDİALARI:
DAVACININ İDDİALARI: Asıl borçlu şirketin yönetim kurulu üyeliğine 2005 yılında 3 yıllığına seçildiği ve şirketi temsil yetkisinin münhasıran yönetim kurulu başkanına verildiği, 15.09.2015 tarihinde tasfiye memuru seçiminin yapıldığı, kanuni temsilci sıfatının bulunmadığı iddiasıyla kararın aleyhe kısmının bozulması istenilmektedir.

DAVALININ İDDİALARI: Asıl borçlu şirket adına düzenlenen ödeme emirlerinin şirkete tebliğ edildiği, bu hususa ilişkin bilgi ve belgelerin dava dosyasına sunulduğu, şirketten tahsil edilemeyen borçtan davacının kanuni temsilci sıfatıyla sorumlu olduğu iddiasıyla kararın aleyhe kısmının bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMALARI: Davacı cevabı yasal dayanaktan yoksun olan temyiz isteminin reddi gerektiği yolundadır. Davalı tarafça cevap verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ … 'IN DÜŞÜNCESİ: Temyiz istemlerinin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçelerde ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
Tarafların temyiz isteminin reddine,
… Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:… , K:… sayılı kararının ONANMASINA,
Temyiz isteminde bulunan davacıdan … -TL maktu harç alınmasına,
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın … Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 26/05/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.