Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
5766 Sayılı Kanunla Değişik 492 Sayılı Harçlar Kanununa ekli  yargı harçları ile ilgili 1 sayılı tarifenin A bendine ilave edilen IV numaralı  bölüm uyarınca temyiz başvurularında harca tabi davalarda daha önce alınmakta olan matbu temyiz harcına  ilaveten 60,00 YTL temyiz başvurusu harcının alınması zorunlu olduğu ve başvurunun da 6.6.2008 tarihinden sonra olmasına rağmen temyiz başvuru harcı alınmadığı anlaşılmış ise de bu hususun mahallinde giderilmesi mümkün bulunduğundan dosyanın bu hususta işlem yapılmak üzere geri çevrilmesine gerek olmadığına oy birliği ile karar verilip temyiz incelenmesine geçildi;
Haciz tarihi itibariyle uygulanması gereken 5393 sayılı Belediye Yasası"nın 15/son maddesi uyarınca belediye, vergi, resim ve harç gelirleri ile kamu hizmetinde fiilen kullanılan malları haczedilemez.
Somut olayda alacaklı tarafından borçlu belediyenin 4 adet aracı üzerine haciz konulduğu, mahkemece bu araçların kamuya tahsis edildiği gerekçe gösterilerek kaldırılmıştır. Şikayete konu edilen 66 PD 555 plaka sayı ile borçlu belediye adına kayıtlı olan aracın makam aracı olarak kullanıldığı iddia edilmiştir. Mahkemece söz konusu araçların yasa maddesinde belirtildiği üzere kamu hizmetinde fiilen kullanılıp kullanılmadığı usulünca araştırılarak, oluşacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekir. Belediye meclisince alınmış bulunan kamuya tahsis kararının yasa uyarınca sonuca bir etkisi bulunmamaktadır. Kamu hizmetinin yürütülmesi bakımından belediye başkanına ait makam aracının kendiliğinden kamu hizmetinde fiilen kullanıldığının kabulü gerekir. Bu makam aracı ile ilgili olarak bu amaçla kullanılan ikinci bir araç bulunup bulunmadığı araştırılarak oluşacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile sonuca gidilmesi isabetsizdir.
SONUÇ  : Alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 25.12.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.