MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı kadın tarafından kusur belirlemesi, reddedilen maddi ve manevi tazminat talepleri; reddedilen mehir alacağı talebi ve ziynet alacağı davası yönünden; davalı-karşı davacı erkek tarafından ise kusur belirlemesi, yoksulluk nafakası ve kadının kabul edilen ziynet alacağı talebi yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı-karşı davacı erkeğin tüm, davacı-karşı davalı kadının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Mahkemece, boşanmaya neden olan olaylarda, tarafların eşit kusurlu oldukları gerekçesiyle, her iki davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına karar verilmiş ise de; davalı-karşı davacı erkek cevap ve karşı dava dilekçesinde hakaret vakasına dayanmadığı gibi, kadına kusur olarak yüklenebilecek herhangi bir somut vakıaya da dayanmamış olup; evililik birliğinin temelinden sarsılmasına neden olan olaylarda davacı-karşı davalı kadının kusurlu bir davranışı da kanıtlanamamıştır. Bu durumda mahkemece, davalı-karşı davacı yanca usulüne uygun şekilde süresinde ileri sürülmeyen ve dayanılmayan bir vakıa esas alınarak davacı-karşı davalı kadına kusur yüklenilmesi doğru olmamıştır (HMK m. 137, 140/3, 187). Toplanan delillerden mahkemenin de kabulünde olduğu üzere erkeğin eşine fiziksel şiddet uyguladığı, hakaret ettiği anlaşılmaktadır. O halde evlilik birliğinin temelinden sarsılmasında ve boşanmaya neden olan olaylarda erkeğin tamamen kusurlu olduğunun kabulü gerekir. Gerçekleşen bu kusurlu davranışlar aynı zamanda kadının kişilik haklarına saldırı niteliğindedir. Kadın yararına Türk Medeni Kanununun 174/1-2. maddesi koşulları oluşmuştur. Bu husus gözetilmeden tarafların eşit kusurlu kabulu ve bu hatalı kusur belirlemesine bağlı olarak davacı-karşı davalı kadının maddi ve manevi tazminat taleplerinin (TMK m. 174/1-2) reddi doğru olmamıştır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyizi konu diğer bölümlerinin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın ..."ye yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna ve 136.00 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının yatıran ..."ya geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 06.04.2017 (Per.)