Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/4261 Esas 2019/9809 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
02/04/2015 tarihli sanığın, temyiz talebinin reddine dair ek kararın “Tebligat tarihinde cezaevinde bulunan sanığa tebliğ edilen karar içeriği okunup, anlatılmak” suretiyle tebliğ edilmesinde yasal zorunluluk bulunması karşısında; tebliğ işleminin CMK"nın 35/3. maddesinde öngörülen usule uygun olmadığı anlaşıldığından, 02/04/2015 tarihli ek karara yönelik 12/05/2015 tarihli temyiz isteğinin süresinde olduğu, sanığın 27/03/2015 tarihli dilekçesindeki anlatımından temyiz başvurusu ile birlikte eski hale getirme isteminde bulunduğunun anlaşılması ve eski hale getirme istemi hakkındaki karar verme yetkisinin, 5271 sayılı CMK"nın 42/1. maddesi uyarınca Yargıtay"ın ilgili dairesine ait olması nedeniyle İstanbul 20. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 02/04/2015 tarihli kararının yok hükmünde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığın yokluğunda verilen ve 17/06/2014 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edilen hükmü, 1412 sayılı CMUK"nın 310/1-2. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süreden sonra 27/03/2015 tarihinde temyiz etmesi karşısında, temyiz isteminin ve eski hale getirme talebinin aynı Kanun"un 317. maddesi gereğince REDDİNE, 28/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.