Danıştay 9. Daire 2021/4058 Esas 2022/2146 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2021/4058
Karar No : 2022/2146


TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Müdürlüğü-…
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : … Gıda San. ve Tic. A.Ş.
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:… , K:… sayılı kararının, temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı şirket adına 2017/Ocak-Mart, Nisan-Haziran, Temmuz-Eylül, Ekim-Aralık dönemlerine ilişkin olarak geçici vergi asılları üzerinden tekerrür hükümleri uygulanarak tarh edilen vergi ziyaı cezalarının kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesi … tarih ve E:… , K:… sayılı kararıyla; dava konusu olaya dayanak teşkil eden incelemede davacı şirketin ilgili yılda üretime gönderdiği un miktarının ürettiğini beyan ettiği mamüllerde kullanılması gereken un miktarından daha fazla olduğu, buna göre aradaki fark un miktarının üretimde kullanılarak kayıtdışı hasılat elde edildiği ve bu suretle de kayıtdışı hasılat tutarının 2017 yılı kurum geçici vergisi matrahlarına eklenmesiyle dava konusu vergi ziyaı cezalarının kesildiği görülmüş ise de, incelemede üretilen mamüllerin bünyesinde başka hammaddelerin kullanılıp kullanılmadığı, kullanıldı ise hangi oranda kullanıldığı, kayıtlar arasında ortaya çıkan un miktarındaki fark ile ilgili davacı firma nezdinde araştırma yapılmadığı, bu kapsamda fark un miktarının içerisinde başka hammaddelerin de bulunup bulunmadığının araştırılmadığı, bu hammadde miktarlarının üretilen mamüllerin bünyesindeki kullanım oranları da dikkate alınmadan sadece un miktarı üzerinden randıman çalışması yapıldığı dikkate alındığında, eksik incelemeye dayalı olarak yapılan randıman çalışmasına istinaden ortaya çıkan fark tutar dikkate alınarak tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle kesilen dava konusu vergi ziyaı cezalarında hukuka uygunluk bulunmadığı, kurum geçici vergisi asıllarına ilişkin olarak, geçici verginin, vergi aslına mahsup edilmek üzere peşin alınan bir vergi türü olduğu ve uyuşmazlıkta mahsup döneminin geçtiği, dava konusu ihbarnamelerde geçici vergi asıllarının tahakkuk ettirilmeyeceği belirtilmekle birlikte, tarh edilecek vergi sütununa vergi aslı tutarlarının yazıldığı, Gelir Vergisi Kanunu'nun mükerrer 120. maddesinde, mahsup süresi geçtikten sonra kesinleşen geçici vergilerin terkin edileceği hükmüne yer verilmiş olup, olayda davalı idarece yapılmış terkin işlemi bulunmadığı gibi, ihbarnamelere geçici vergilerin tahakkuk ettirilmeyeceğinin yazılmasının tarhiyatın terkini anlamına gelmeyeceği, dolayısıyla işbu davanın tarhiyatlara karşı açıldığı göz önünde bulundurulduğunda, mahsup süresi geçen geçici vergi asıllarının tarh edilmesinde hukuka uygunluk bulunmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne, dava konusu vergi ziyaı cezalı kurum geçici vergisi tarhiyatlarının kaldırılmasına karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Dava dilekçesinde, ihbarnamelerde açıkça aslının aranmayacağının belirtilmesi nedeniyle dava konusu yapılmadığı ifade edilen kurum geçici vergi asıllarının kaldırılması istenilmemesine rağmen, Vergi Mahkemesince, kurum geçici vergi asıllarının da dava konusu edildiğinden hareketle, kurum geçici vergi asılları hakkında da hüküm kurulduğu görüldüğünden, kurum geçici vergi asıllarına ilişkin hüküm fıkrasının kaldırılması gerektiği sonucuna varıldığı, mahkeme kararının dava konusu 2017/Ocak-Mart, Nisan-Haziran, Temmuz-Eylül, Ekim-Aralık dönemlerine ilişkin olarak tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle tarh edilen bir kat vergi ziyaı cezalarına ilişkin hüküm fıkrası, aynı neden ve gerekçelerle dairelerince de uygun görüldüğünden bu kısma ilişkin davalı istinaf isteminden reddi gerektiği gerekçesiyle istinaf başvurusunun kısmen reddine, kısmen kabulüne, vergi mahkemesi kararının, dava konusu 2017/Ocak-Mart, Nisan-Haziran, Temmuz-Eylül, Ekim-Aralık dönemlerine ilişkin olarak tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle tarh edilen bir kat vergi ziyaı cezalarına ilişkin hüküm fıkrasına yapılan istinaf başvurusunun reddine, 2017/Ocak-Mart, Nisan-Haziran, Temmuz-Eylül, Ekim-Aralık dönemlerine yönelik kurum geçici vergi asıllarına ilişkin hüküm fıkrasına yapılan istinaf başvurusunun kabulüne, anılan hüküm fıkrasının kaldırılmasına karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Davacı şirketin 2017 hesap döneminde gerçekleştirdiği işlemleri ile ilgili 2017/Temmuz ve 2018/şubat vergilendirme dönemlerinde iade talebinde bulunduğu, şirketin indirimli orana tabi teslimleri dolayısıyla yüklenilen ve indirim yoluyla giderilemeyen KDV'lerin iadesi ile ilgili sınırlı incelenmesi neticesinde … tarih ve … sayılı vergi inceleme raporu ile … sayılı vergi tekniği raporu tanzim edildiği, raporda randıman analizinde davacı kurum tarafından imal edilen mamullerin tamamında un kullanılmasından randıman anahtarı olarak seçildiği, un hesabı yapılırken fire oranının tespitinde ticaret odaları nezdinde yapılan araştırmalar ve mükellef kurum temsilcisinin ifadelerinin dikkate alındığı, firmanın unun içerisinde nişasta ve nişasta türevlerinin de olduğunu beyan ettiği için mahkemenin sadece nişasta belgelerini istediği, vergi inceleme elemanının üretimde nişastanın kullanılmadığı yönünde herhangi bir tespitte bulunmadığı, ürünlerin ortak üretim değeri olarak her üründe kullanıldığı için un miktarının esas alındığı iddiasıyla kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Yasal dayanaktan yoksun olan temyiz isteminin reddi gerektiği yolundadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ … 'IN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Davalının temyiz isteminin reddine,
2.Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle kabulüne ilişkin Vergi Mahkemesi kararına yönelik istinaf başvurusunun reddi yolundaki … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:… , K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın … Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 26/05/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.