Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/6756 Esas 2019/366 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2-b, 62/1, 51/1-8. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Oluş ve dosya içeriğine göre; dikkat ve özen yükümlülüğüne aykırı şekilde, sanığın başıboş bıraktığı bakım ve gözetimi altında bulunan tosunun, katılanın yanına gelerek saldırdığı ve vücutta ağır derecede kırık oluşacak şekilde yaralanmasına neden olduğu olayda; 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 177. maddesinde tanımlanan suçun tehlike suçu olduğu bu suçun oluşması için hayvanın başıboş bırakılmasının yeterli olduğu, bir zarar meydana gelmesi durumunda ise, eylemin vasıf değiştireceği ve sanığın en ağır cezayı gerektiren suçtan sorumlu olacağı, somut olayda; sanığın sahibi olduğu ve başıboş bıraktığı tosunun katılanı yaralamış olması nedeniyle zararın gerçekleştiği ve eylemin taksirle yaralama suçunu oluşturduğu, zarar suçu olan taksirle yaralama suçundan sanığın cezalandırılmasına karar verildiği hallerde, ayrıca tehlike suçu olan hayvanın tehlike yaratabilecek şekilde serbest bırakılması suçundan cezalandırılma imkanı bulunmadığı anlaşılmakla, mahkemenin suç vasfına ilişkin kabul ve uygulamasında isabetsizlik bulunmadığından, tebliğnamede bu yönde bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin sübuta, eksik incelemeye, tayin edilen cezaya, kararın haksız ve hukuka aykırı olduğuna; katılan vekilinin eksik incelemeye, erteleme hükümlerinin uygulanmaması gerektiğine, kararın kanun ve hukuka aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, usul ve yasaya uygun olan hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 10.01.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi