Kasten Yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/16353 Esas 2020/155 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/16353
Karar No: 2020/155
Karar Tarihi: 07.01.2020

Kasten Yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/16353 Esas 2020/155 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, sanığın mağdurlara kasten yaralama suçu işlediğine dair verilen mahkumiyet hükümlerini değerlendirirken, sanığın ek savunma hakkının tanınmaması ve iddianamede gösterilmeyen bir kanun maddesinin kullanılması gibi sebeplerle mahkumiyet hükümlerinin bozulmasına karar verdi. Ayrıca, sanığın adli sicil kaydında başka ilamların olup olmadığının incelenmesi ve hak yoksunlukları yönünden hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiğine hükmedildi. Adli emanet konusu da karar verilmemişti ve bu konuda tekrar değerlendirme yapılması kararlaştırıldı. Kanun maddeleri olarak ise; 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 87/1-son, 106/1-1, 53. maddeleri ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 226. ve 253. maddeleri ve 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi belirtildi.

3. Ceza Dairesi 2019/16353 E. , 2020/155 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten Yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyetlere dair

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1) Sanık hakkında mağdur ..."ı kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmünde; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 25.04.2017 tarih ve 2015/1167 Esas - 2017/247 Karar sayılı kararında da belirtildiği üzere, sanığa ek savunma hakkı tanınmadan, iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı TCK"nin 87/1-son maddesinin uygulanması suretiyle 5271 sayılı CMK"nin 226. maddesine aykırı davranılması,
2) Sanık hakkında mağdurlar ... ve ..."ı kasten yaralama suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerinde; sanığın tekerrüre esas alınan ilama konu olan 5237 sayılı TCK"nin 106/1-1. maddesine uyan tehdit suçunun, hükümden sonra yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında, anılan hükme ilişkin uzlaşma yapılıp yapılmadığı araştırılarak, uzlaşma sağlanması halinde sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas alınabilecek başkaca ilamların bulunup bulunmadığı da araştırılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tespiti ile sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
3) Sanık hakkında mağdurlar ... ve ..."ı kasten yaralama suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerinde; Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
4) Adli emanetin 2015/1122 sırasında kayıtlı sopaların TCK"nin 54. maddesi uyarınca müsaderesine karar verilmesi gerekirken, adli emanete kayıtlı herhangi bir suç eşyası bulunmadığı gerekçesi ile bu konuda karar verilmesine yer olmadığı şeklinde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerle, 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı BOZULMASINA, CMUK"un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış haklarının dikkate alınmasına, 07.01.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.