Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/4873 Esas 2018/746 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/4873
Karar No: 2018/746
Karar Tarihi: 01.02.2018

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/4873 Esas 2018/746 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından Resmi belgede sahtecilik suçu sebebiyle mahkumiyet kararı verilmiştir. Hüküm fıkrasında araç ruhsatının adli emanet kayıt numarasının düzeltilmesi, sanığın gözaltında geçirdiği sürenin cezasından mahsubuna karar verilmemesi isabetsizliği, ve koşullu salıverilme tarihine kadar sanığın kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden uygulanması gerektiği konularında eleştiriler bulunmaktadır. Toplanan delillerin incelenmesi sonucu suçun kabul edildiği ve cezasının teşdit nedenleri ile cezayı azaltıcı sebeplerin olmadığı takdirde verilmiş olduğu belirtilmiştir. İstinaf mahkemesi tarafından yapılan incelemede hükmün isabetsizliği görülmemiş ve temyiz itirazları reddedilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendi: Haklardan, sanığın kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması gerektiği
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 63. maddesi: Gözaltında geçirilen sürelerin cezadan mahsubu hakkında düzenlemeler içermektedir.

11. Ceza Dairesi 2017/4873 E. , 2018/746 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Hüküm fıkrasında delil olarak saklanmasına karar verilen suça konu araç ruhsatının adli emanet kayıt numarasının 2012/2010 olarak mahallinde düzeltilmesi, adli emanetin 2012/1855 ve 2012/1685 sırasına kayıtlı eşyalar hakkında da mahallinde her zaman bir karar verilmesi, sanığın gözaltında geçirdiği sürenin 5237 sayılı TCK"nın 63. maddesi uyarınca cezasından mahsubuna karar verilmemesi isabetsizliği ile 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan haklardan sanığın kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi isabetsizliğinin, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte infaz aşamasında yeniden değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin, temel cezanın teşdit nedenleri ile cezayı azaltıcı sebeplerin bulunmadığı takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş ve incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiriler dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 01.02.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.