Danıştay 9. Daire 2019/2464 Esas 2022/2200 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2019/2464
Karar No : 2022/2200


TEMYİZ EDENLER : 1- (DAVALI) … Başkanlığı - ...
VEKİLİ : Av. …

2- (DAVACILAR) 1- … İnş. Turz. ve Tic. A.Ş.
2- … Enerji İnş. San. ve Tic. A.Ş.

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının davacı tarafından esas bakımından, davalı idare tarafından ise vekalet ücreti yönünden temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı şirketlerin oluşturduğu iş ortaklığı tarafından, ... Ajansı tarafından ihale edilen "... Sergi Alanı Tarım ve Biyolojik Çeşitlilik Müzesi Yapım İşi" nedeniyle imzalanan 02/06/2015 tarihli sözleşme ve 21/08/2015 tarihli ilave iş artışı protokolü üzerinden ödenen toplam 430.144,57.-TL damga vergisinin iadesi istemiyle yapılan düzeltme - şikayet başvurusunun reddine ilişkin … tarih ve E…. sayılı işleminin iptali istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: …Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla; olayda, ... Ajansı ile davacıların oluşturduğu iş ortaklığı arasında imzalanan sözleşmenin damga vergisine tabi olduğu, her ne kadar davacılar tarafından 6358 sayılı Kanun'un 13. maddesi uyarınca, ... Ajansının anılan Kanun kapsamında yapacağı işlemler nedeniyle düzenlenen kağıtlara ilişkin olarak damga vergisinden muaf olduğundan bahisle bu verginin ortaklıklarından talep edilmemesi gerektiği iddia edilmiş ise de; söz konusu Kanun'da, davacıların oluşturduğu iş ortaklığının 488 sayılı Damga Vergisi Kanunu'nun 24. maddesinde belirtilen müteselsil sorumluluğunu ortadan kaldıracak bir hükmün bulunmadığı dikkate alındığında, davacıların belirtilen iddiasına itibar edilmediği, davacı iş ortaklığı ile ... Ajansı arasında imzalanan sözleşmede yer alan tutar üzerinden hesaplanan damga vergisinin 488 sayılı Kanunun 24.maddesi uyarınca müteselsil sorumluluğu bulunan iş ortaklığı tarafından ödenmesi gerektiği, bu nedenle, davacıların oluşturduğu iş ortaklığı tarafından yapılan düzeltme şikayet başvurusunun reddine ilişkin dava konusu işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı; öte yandan, dava dilekçesinin davalı idareye 08/12/2017 tarihinde tebliğ edildiği ancak savunma dilekçesinin, otuz günlük cevap verme süresinin dolmasından sonra 09/01/2018 tarihinde Mahkeme kayıtlarına girdiği, bu durum karşısında, süresinde savunma vermeyen davalı Gelir İdaresi Başkanlığı vekilinin davanın reddedilmesinde, müvekkili olan idareye herhangi bir hukuki yardımının bulunmadığı, bu nedenle, davalı Gelir İdaresi Başkanlığı vekili lehine vekalet ücretine hükmedilmemesi icap ettiği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş ve davalı idare vekili lehine vekalet ücretine hükmedilmemiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının hukuka ve usule uygun olduğu ve taraflarca ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanun'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENLERİN İDDİALARI:
DAVACININ İDDİALARI: ... Ajansının resmi daire olmadığı, özel hukuk tüzel kişisi olduğu, 6358 sayılı Kanun uyarınca adı geçen kurumun yapacağı işlemler nedeniyle düzenlendiği kağıtlar bakımından damga vergisinden muaf olduğu iddialarıyla kararın esas bakımından bozulması istenilmektedir.

DAVALININ İDDİALARI: Savunma dilekçesi her ne kadar savunma süresinden sonra sunulmuşsa da dava karara bağlanmadan davaya ilişkin bilgi ve belgeler dosyaya sunularak gerekli hukuki yardımın sağlandığı iddiasıyla kararın vekalet ücreti yönünden bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMALARI: Davalı tarafından savunma verilmemiştir. Davacının savunması yasal dayanaktan yoksun olan temyiz isteminin reddi gerektiği yolundadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ ... 'İN DÜŞÜNCESİ: İleri sürülen iddialar, Bölge İdare Mahkemesi kararının esasa ilişkin hüküm fıkrası yönünden bozulmasını gerektirecek nitelikte bulunmadığından, temyiz isteminin reddi gerekeceği, vekalet ücreti bakımından ise; davalı idare lehine vekalet ücretine hükmedilmemesine ilişkin yanlışlığın giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden ve yanlışlık, düzeltilmesi mümkün eksiklik niteliği taşıdığından, kararın hüküm fıkrasında yer alan "istinaf istemlerinin reddine" ibaresinin, 2577 sayılı Kanun'un 49. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendi uyarınca; "istinaf istemlerinin reddine, 2577 sayılı Kanun'un 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, vergi mahkemesi kararının hüküm fıkrasında yer alan "yargılama giderinin davacı üzerinde bırakılmasına" ibaresinden sonra, "Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca duruşmalı işler için belirlenen 1.570,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalı idareye verilmesine" ifadesi eklenmek suretiyle düzeltilerek onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, davacı tarafından ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
Davalı idarenin vekalet ücretine ilişkin temyiz istemine gelince;
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 6545 sayılı Kanun'un 22. maddesiyle değişik "Temyiz incelemesi üzerine verilecek kararlar" başlıklı 49. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendinde; temyiz incelemesi sonunda, kararda yeniden yargılama yapılmasına ihtiyaç duyulmayan maddi hatalar ile düzeltilmesi mümkün eksiklik veya yanlışlıklar varsa Danıştayın kararı düzelterek onayacağı ifade edilmiştir.
Maddenin gerekçesinde ise madde ile temyiz incelemesinde sadece maddi hatalarda değil, aynı zamanda yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen eksiklik ya da yanlışlıklarda da düzelterek onama kararı verilmesinin sağlandığı, uygulamada, vekâlet ücretine, yargılama giderlerine ya da faize hükmedilmesinin unutulması ya da bunların yanlış hesaplanması gibi kararın asli olmayan unsurlarında görülen bir kısım eksiklik ya da yanlışlıklar nedeniyle bozma kararları verildiği, bunun mahkeme tarafından tekrar karara bağlandığı ve yine bu kararlara karşı yeniden kanun yollarına başvurulabilmesi nedeniyle hem zaman hem emek kaybına neden olunduğunun görüldüğü, bu suretle esasa etkili olmayan konularda Danıştayın kesin karar vermesi sağlanarak uyuşmazlığın hızla sonuçlandırılmasının amaçlandığı hususlarına yer verilmiştir.
1136 sayılı Avukatlık Kanunu'nun 164. maddesinde, avukatlık ücretinin, avukatın hukukî yardımının karşılığı olan meblâğı veya değeri ifade ettiği, 168. maddesinin son fıkrasında da avukatlık ücretinin takdirinde, hukukî yardımın tamamlandığı veya dava sonunda hüküm verildiği tarihte yürürlükte olan tarifenin esas alınacağı belirtilmiş; 30/12/2017 tarih ve 30286 sayılı Resmî Gazete'de yayımlanan ve kararın verildiği tarihte yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi'nin 2. kısmının 1. bölümünde, vergi mahkemelerinde takip edilen davalar için duruşmasız ise 1.210,00-TL, duruşmalı ise 1.570,00-TL vekâlet ücretine hükmedileceği düzenlenmiştir.
Olayda, Vergi Mahkemesince, davalı idare tarafından savunma dilekçesinin, otuz günlük cevap verme süresinin dolmasından sonra sunulduğundan davalı Gelir İdaresi Başkanlığı vekili lehine vekalet ücretine hükmedilmemesi icap ettiği gerekçesiyle vekalet ücretine hükmedilmediği, ancak savunma dilekçesinin dava dilekçesinin 08/12/2017 tarihinde tebliğinden itibaren otuz günlük cevap verme süresinin dolmasından bir gün sonra 09/01/2018 tarihinde Mahkeme kayıtlarına girmiş ise de henüz mahkeme tarafından dava ile karar verilmeden önce sunulduğundan davalı lehine vekalet ücretine hükmedilmemesinde isabet bulunmamakta olup, bu hususun Bölge İdare Mahkemesince düzeltilmemiş olmasında hukuk uyarlık görülmemiştir. Diğer yandan, söz konusu eksikliğin giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmemektedir.
Bu durumda, 2577 sayılı Kanun'un 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca; temyizen incelenen Bölge İdare Mahkemesi kararında, … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının hüküm fıkrasında yer alan "yargılama giderinin davacı üzerinde bırakılmasına" ibaresinden sonra "Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca duruşmalı işler için belirlenen 1.570,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalı idareye verilmesine" ifadesinin eklenmesi suretiyle düzeltilmesi gerektiğinden, … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının hüküm fıkrasında yer alan "istinaf istemlerinin reddine" ibaresinin, 2577 sayılı Kanun'un 49. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendi uyarınca; "istinaf istemlerinin reddine, 2577 sayılı Kanun'un 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, vergi mahkemesi kararının hüküm fıkrasında yer alan "yargılama giderinin davacı üzerinde bırakılmasına" ibaresinden sonra, "Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca duruşmalı işler için belirlenen 1.570,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalı idareye verilmesine" ifadesi eklenmek suretiyle düzeltilmesi" ifadesi eklenerek düzeltilerek onanması gerektiği sonucuna varılmıştır.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Tarafların temyiz istemlerinin reddine,
2.Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle reddine ilişkin Vergi Mahkemesi kararına yönelik istinaf başvurularının reddi yolundaki … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının yukarıda belirtildiği şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
3.Temyiz isteminde bulunan davacıdan …-TL maktu harç alınmasına,
4.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın … Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 26/05/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.