Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/12192 Esas 2019/18516 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/12192
Karar No: 2019/18516
Karar Tarihi: 15.10.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/12192 Esas 2019/18516 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, 6723 sayılı Kanunun 33. maddesiyle değişik olan 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesinde yer alan bir düzenleme kararıyla ilgili olarak, aslı temyize tabi olan kararın ek karar bakımından da temyiz merciince incelenmesi gerektiğine karar verdi. Sanığa tefhim edilen kararın hüküm fıkrasında kanun yoluna başvuru süresinin belirtilmesine rağmen, kanuni süre geçtikten sonra yapılan temyiz talebinin reddine ilişkin ek kararın usul ve yasaya uygun olduğu belirtilerek, sanığın temyiz talebinin reddine karar verildi. Kararda, 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu'nun 305 ila 326 maddelerinin uygulanacağı ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK'un 315/2. maddesi gereğince reddi ve redde ilişkin ek kararın istem gibi ONANMASINA karar verildi.
Kanun maddeleri:
- 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi
- 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi
- 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu'nun 305 ila 326 maddeleri
- 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu'nun 310/1. maddesi
- 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu'nun 315/2. maddesi
- Anayasa'nın 40. maddesi
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 232/6. maddesi

3. Ceza Dairesi 2019/12192 E. , 2019/18516 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Temyiz isteminin reddine dair

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
6723 sayılı Kanunun 33.maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesinde yer alan "Resmi Gazetede ilan edilecek göreve başlama tarihinden önce verilen kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu"nun 322 maddesinin dördüncü, beşinci ve altıncı fıkraları hariç olmak üzere, 305 ilâ 326 maddeleri uygulanır. Bu kararlara ilişkin dosyalar Bölge Adliye Mahkemelerine gönderilemez." şeklindeki düzenleme karşısında, gerekçeli kararın Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başladığı 20.07.2016 tarihinden önce verilmiş olması nedeniyle aslı temyize tabi olan kararın, ek karar bakımından da temyiz merciince incelenmesi gerektiği değerlendirilerek yapılan incelemede;
Sanığa tefhim edilen kararın hüküm fıkrasında, Anayasa"nın 40, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanun"un 232/6. maddeleri uyarınca kanun yoluna başvuru süresinin belirtilmesine rağmen, 22.12.2015 tarihinde tefhim edilen kararı 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi uyarınca halen yürürlükte olan 1412 sayılı CMUK"un 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık süre geçtikten sonra 21.03.2019 tarihinde temyiz eden sanığın kanuni süresinden sonra vaki temyiz talebinin reddine ilişkin ek kararı usul ve yasaya uygun bulunduğundan, sanığın bu karara yönelik temyiz talebinin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu"nun 315/2. maddesi gereğince reddi ve redde ilişkin ek kararın istem gibi ONANMASINA, 15.10.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.