Mühür Bozma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/5015 Esas 2021/2711 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/5015
Karar No: 2021/2711
Karar Tarihi: 17.03.2021

Mühür Bozma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/5015 Esas 2021/2711 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Karar, Asliye Ceza Mahkemesi tarafından mühür bozma suçundan dolayı hapis cezasına çarptırılan bir sanığın temyiz başvurusuna ilişkindir. Mahkeme, sanığın suçlu olduğunu ve cezanın kanuni takdir sınırlarında uygulandığını belirtmiştir. Ayrıca, mahkeme kararı hakkında yapılacak temyiz başvurularının doğrudan hükmedilen 3000 TL ve altındaki para cezasına ilişkin hükümler için kesin nitelikte olduğu hatırlatılmıştır. Kanunlar kapsamında, Mahkeme kararı 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’a uygun olarak verilmiştir.

11. Ceza Dairesi 2020/5015 E. , 2021/2711 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mühür Bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

6217 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un geçici 2. maddesi uyarınca, doğrudan hükmedilen 3000 TL ve altındaki para cezasına ilişkin hükümlerin kesin nitelikte olduğu, oysa sanık hakkında hapisten çevrili adli para cezası verildiği ve hükmün temyiz incelemesine tabi olduğu anlaşılmakla tebliğnamedeki görüşe iştirak edilmemiş, mühür bozma suçundan hüküm kurulurken seçimlik cezalardan hapis cezası tercih edildikten sonra TCK"nin 50/2. maddesine aykırı olarak adli para cezasına çevrilmesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak değerlendirildiği, fiilin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezanın kanuni takdir sınırlarında uygulandığı, incelenen dosyaya göre kurulan hükümde eleştiri dışında bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmış, sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükmün ONANMASINA, 17.03.2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.