213 sayılı Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 21. Ceza Dairesi 2016/1632 Esas 2017/521 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 213 sayılı Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

1- Sanık hakkında düzenlenen vergi inceleme raporlarında belirtilen 2 adet sahte faturayı kullanarak yasal defterlerine kayıt ettiği iddiasıyla açılan kamu davasında, sanığın, gerçekten yapmış olduğu alışverişlerde fatura aldığını, almış olduğu faturaların sahte olduğunu bilmediğini savunarak suçlamayı kabul etmemiş olması ile sanığın kullandığı ve sahte olduğu iddia olunan faturaları düzenleyen .... hakkında vergi suçu raporu olup, bu rapora istinaden .... Cumhuriyet Başsavcılığına suç duyurusunda bulunulduğunun ve .... Asliye Ceza Mahkemesi’ne dava açıldığının anlaşılması karşısında, gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde belirlenmesi bakımından; anılan dava dosyası celp edilip incelenerek özetinin duruşma tutanağına geçirilmesi, mümkün olması halinde birleştirme hususunun düşünülmesi, değilse bu davayı ilgilendiren belgelerin onaylı birer suretlerinin dosya içine alınması, gerektiğinde faturaları düzenleyen mükellef ile sanığa ait defter ve belgeler üzerinde bilirkişi incelemesi yaptırılarak, faturaların gerçek alım satım karşılığı olup olmadığının, mal ve para akışını gösteren sevk ve taşıma irsaliyeleri, teslim tesellüm belgeleri, bedellerinin ödendiğine ilişkin ticari teamüle uygun kanıtlama yeteneği olan geçerli ödeme belgeleri ile satıcının kasasına ya da banka hesabına girip girmediğinin tespiti ve faturaları düzenleyen mükellefin yeterli üretimi, mal girişi ya da stoğu olup olmadığı da araştırılarak toplanan tüm deliller değerlendirilip sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerektiği gözetilmeden eksik inceleme sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-Gerekçeli karar başlığında 2006 olarak yanlış yazılan suç tarihinin, suça konu sahte faturaların Aralık 2006 dönemine ait KDV beyannamesinde kullanılması nedeniyle “21.01.2007” olacağının gözetilmemesi,
3-Hakkındaki uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında, 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin 3. fıkrası gereğince aynı maddenin 1. fıkrasında yazılı hak yoksunluklarına hükmedilmemesi,
Yasaya aykırı, sanığın ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 06.02.2017 gününde oybirliği ile karar verildi.