Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2020/447 Esas 2020/2079 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, 23.03.2011-16.08.2013 tarihleri arasında davalı asıl işveren Adana Çimento San. A.Ş "nin değişen alt işverenleri nezdinde mikser şoförü olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından haklı bir sebebe dayanmaksızın feshedildiğini beyanla kıdem tazminatı ile bazı işçilik alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davanın kısmen kabulüne dair verilen karar Dairemizin 2017/15088 esas 2018/21534 karar sayılı ilamı ile bozulmuştur.
Mahkemece bozmaya uyularak devam edilen yargılama neticesinde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında fazla mesai ücreti hususunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olaydan bilirkişi raporunda davacının 07.00-20.00 saatleri arasında 6 gün haftalık 24 saat fazla mesai yaptığı kabul edilmiştir. Mahkemece bilirkişi raporunda hesaplanan fazla mesai ücreti alacağına hakkaniyet indirimi uygulanarak 13.410,55 TL fazla mesai ücretine hükmedilmiş ise de, mahkeme gerekçesinde davacının 07.00-22.00 arasında 6 gün günlük 2 saat ara dinlenmenin düşülmesi ile haftalık 78 saat çalıştığı belirtildikten sonra, haftalık 23 saat fazla mesai yaptığı belirtilmiştir. Bu halde gerekçe ile hüküm arasında çelişki olduğu gibi gerekçe kendi içerisinde de hatalıdır.
Bu duruma göre gerekçenin kendi içinde ve hükümle arasında çelişki olması sebebiyle Mahkemece verilen kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 10/02/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.