Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/2558 Esas 2019/6738 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2558
Karar No: 2019/6738
Karar Tarihi: 30.10.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/2558 Esas 2019/6738 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İzmir 38. Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması sonucu mahkum edildi. Sanığın daha önce aynı suçtan dolayı kesinleşmiş bir tedavi veya denetimli serbestlik tedbiri bulunmadığı tespit edildi. Bu nedenle, 6545 sayılı Kanun'un 191. maddesinin 5. fıkrasının uygulanma şartları sanık lehine olmadığı için sanık hakkında ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandı ve bu tedbirin infazı sırasında yükümlülüklerini ihlal etmesi nedeniyle yargılamaya devam edilerek hüküm kuruldu. Yargılama sürecinin kanuna uygun olarak yapıldığı, vicdani kanaatin dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı ve hükümde doğru suç tipinin ve yaptırımların belirlendiği sonucuna varıldı. Kararda bahsedilen kanun maddeleri, 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrası, 6545 sayılı Kanun'un 85. maddesi ve 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasıdır.

10. Ceza Dairesi 2019/2558 E. , 2019/6738 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : İZMİR 38. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanan ve bu tedbirin infazı sırasında, yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 30/10/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.