MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 2. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 31/01/2018 tarih ve 2017/211 E- 2018/31 K. sayılı kararın davalılar vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 17/01/2019 tarih ve 2018/674 E- 2019/37 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davalı TPMK vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin ABD’de kurulu şirket olup dünya çapında uzun yıllardır otelcilik alanında faaliyet gösterdiğini, "SHERATON", "WESTİN", "ST. REGİS", "THE LUXURY COLLECTİON", "FOUR PAİNTS BY SHERATON", "ALOFT", "W" ve "LE MERİDİEN" markalarının sahibi olduğunu, aynı zamanda bir Topluluk Markası olan "W HOTELS" markasını 50"yi aşkın ülkede tescil ettirdiğini, 957696 numaralı "W" markanın ise müvekkili adına Topluluk Markası olarak OHIM nezdinde 41 ve 42. sınıflarda tescilli bulunduğunu, müvekkiline ait "W+Şekil", "W Retreat & SPA", "W Hotels", "W Hotels +Şekil", "W Hotels", "W", "W", "The W", "WLOUNGE", "WET", "W", "W", "W HOTELS", "W HAPPENINGS", "W HOTELS" ibareli, 16, 35, 36, 37 ve 43. sınıf mal ve hizmetleri içeren, 2006/6213, 2006/49688, 2008/30669, 2006/6214, 2007/29942, 2008/30669, 2009/47491, 2010/46353, 2011/27785, 2011/81073, 2012/42220, 2012/91392, 2012/96746, 2013/88627, 20140/6642 sayılı markalarının davalı kurum nezdinde tescilli olduğunu, markalarının tanındığını, davalı şirketin 2015/103045 sayılı "WX" ibareli marka başvurusuna müvekkilince 43. sınıftaki "Yiyecek ve içecek sağlanması hizmetleri. Geçici konaklama hizmetleri. Gündüz bakımı (kreş) hizmetleri. Hayvanlar için geçici barınma sağlanması hizmetlerini" bakımından tanınmışlık ve iltibas vakıasına dayalı yapılan itirazın nihai olarak YİDK tarafından 2017/M-2707 sayılı kararla reddedildiğini, anılan başvurunun tescilinin müvekkilinin "W" esas ve ayırt edici unsurlu markaları ile iltibasa sebebiyet vereceği gibi onların tanınmışlığından haksız yarar sağlayacağını, itibar ve ayırt edici karakterine de zarar vereceğini ileri sürerek TPMK YİDK."nın 2017/M-2707 sayılı kararının iptalini, tescil edilmiş olması halinde başvuru markasının 43. sınıftaki bir kısım hizmetler yönünden kısmen hükümsüzlüğünü talep ve dava etmiştir.
Davalı Kurum vekili; markalar arasında karıştırılma ihtimalinin bulunmadığını, kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı şirket vekili; davacının markalarını "W" harfi ve çeşitli yan unsurlarla kullandığını, genel intiba olarak kapsamlarında yer alan hizmetler itibariyle "W" ibareli markalar ile "WX" ibareli başvuru arasında, 43. sınıf hizmetler yönünden ortalama tüketicileri iltibasa düşürecek bir benzerliğin bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davacının markalarının asıl ve ayırt edici unsurunun "W" ibaresinden oluştuğu, davalı başvurusunun konusu olan işaretin asıl ve ayırt edici unsurunun bir bütün olarak WX olmasına rağmen ilk bakışta W kelimesinin göze çarptığı, benzerliğin bulunduğu, davacının markalarının 43. sınıf hizmetleri tümden içerdiği, davacının "W" ibareli markasının yazılı ve görsel tanıtım araçları ile gerçekleştirilen kuvvetli reklâm, uzun süreli kullanım, sponsorluklar, kaliteli ve yaygın dağıtım ile ilgili sektör dışına taşacak biçimde, geçici konaklama ve bununla beraber yiyecek ve içecek sağlanması hizmetleri bakımından tanınmışlık vasfını kazandığı, tanınmış markaların daha yüksek bir korumayı hak ettiği, davacı markalarının kapsamındaki hizmetlerle ilişkilendirilmesi kaçınılmaz nitelikteki 43/1-4. sınıf hizmetler için başvurunun tescilinin, davacı markalarının tanınmışlığından haksız yararlanma sağlayabileceği, davacı markalarının ayırt edici gücünun ve etkileme alanının zayıflayacağı, davacının 556 sayılı KHK"nın 8/4. maddesi hükmüne dayanarak da davalı şirketin başvurusunun tesciline itiraz edebileceği gerekçesiyle davanın kabulüne, TPMK YİDK."nın 2017/M-2707 sayılı kararının, 2015/103045 sayılı marka başvurusunun kapsamındaki 43. sınıftaki "Yiyecek ve içecek sağlanması hizmetleri. Geçici konaklama hizmetleri. Gündüz bakımı (kreş) hizmetleri. Hayvanlar için geçici barınma sağlanması hizmetleri." yönünden, davacı tarafından yapılan itirazın reddi bakımından iptaline, davalı şirket adına tescilli 2015/103045 sayılı “WX” ibareli markanın 43. sınıftaki "Yiyecek ve içecek sağlanması hizmetleri. Geçici konaklama hizmetleri. Gündüz bakımı (kreş) hizmetleri. Hayvanlar için geçici barınma sağlanması hizmetleri." bakımından hükümsüzlüğüne karar verilmiştir.
Karara karşı davalı kurum vekili ve davalı şirket vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesince, tüm dosya kapsamına göre; davalı kurum vekilinin ve davalı şirket vekilinin istinaf başvurularının, ilk derece mahkemesince verilen kararın usul ve esas yönünden kanuna uygun olduğu gerekçesiyle esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı, davalı kurum vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı TPMK vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, davalı TPMK"dan temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 09/12/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.