Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2015/41439 Esas 2017/9046 Karar Sayılı İlamı

...Turizm Taşımacılık Petrol İnşaat Gıda Hayvancılık İth. İhr. San. ve Tic. Ltd. Şti. vekili avukat ... ile ... vekili avukat ... aralarındaki dava hakkında..... Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 08/07/2014 gün ve 2014/39-2014/425 sayılı hükmün davalı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.

K A R A R

Davacı şirket, Bakanlık tarafından açılan ihale ile idareye sürücülü binek araç hizmet temini işini (istendiğini, sözleşme uyarınca üstlendiği edimini yerine getirdiğini, ancak 5510 sayılı yasadan doğan indirim hakkı kullanılmaksızın şirketten 939,25 TL tahsil edildiğini, yasanın öngördüğü indirim bedelinin idarece şirketten tahsilinin hukuka aykırı olduğunu ileri sürerek, 939,25 TL’nin avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
14.07.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa İle HUMK’un 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 01.01.2016 tarihinden itibaren 1.890,00 TL"ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulumun 23.02.2005 gün ve 2005/13-32 esas, 2005/85 karar sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay Daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davalı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 1.890,00 TL"yi geçmediğinden HUMK’un 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davalının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE, 03/10/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.