Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, Kurum işleminin iptali, yaşlılık aylığı ödenmesinin devamı ile ödenmeyen aylıkların ödenmesi istemine ilişkindir.

Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmün, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, sair temyiz itirazlarının reddi gerekir
2-Davacının 28.02.2001 tarihinde 506 sayılı Kanuna göre yaşlılık aylığı talebinde bulunduğu, kendisine ilgili kanunun geçici 81/A maddesi gereği talep tarihini takip eden ay başı olan 01.03.2001 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere yaşlılık aylığı bağlandığı, davacının 506 sayılı Kanun kapsamında yaşlılık aylığı almakta iken 20.10.2003 tarihinde açıktan atama ile İstanbul İl Milli Eğitim Müdürlüğü"ne bağlı İstanbul Beşiktaş ilçesinde bulunan Bernar Nahum İlköğretim Okulunda ingilizce öğretmeni olarak çalışmaya başlayarak 5434 sayılı Kanun gereği emekli sandığı iştirakçisi olduğu, 01.01.2005 tarihinden itibaren yürürlüğe giren 5277 sayılı 2005 yılı Mali Yılı Bütçe Kanunu ile 5335 sayılı Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerle Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun gereğince davalı Kurumca davacıya 506 sayılı Kanun uyarınca bağlanan yaşlılık aylığının 2005 Nisan ödeme döneminden itibaren durdurulduğu, davacı hakkında yersiz ödendiği ileri sürülen aylıklar yönünden ise 5510 sayılı Yasanın 96’ncı maddesinin ‘a’ bendi kapsamında Kurumca borç tahakkuk ettirildiği anlaşılmakta olup, ilgili kurum işleminin iptali, kesilen aylığın yeniden bağlanması ile ödenmeyen aylıkların ödenmesi talebi ile açılan bu davada mahkemece, davalı kurumun 10 yıllık zamanaşımı süresi dikkate alınarak yapmış olduğu işlem yerinde görülerek davanın reddi yönünde hüküm tesis edilmiş ise de verilen kararın yanılgılı değerlendirmeye dayalı olduğu anlaşılmaktadır.
5510 sayılı Yasanın 96. maddesi, “Kurumca işverenlere, sigortalılara, isteğe bağlı sigortalılara gelir veya aylık almakta olanlara ve bunların hak sahiplerine, genel sağlık sigortalılarına ve bunların bakmakla yükümlü olduğu kişilere, fazla veya yersiz olarak yapıldığı tespit edilen bu Kanun kapsamındaki her türlü ödemeler;
a)Kasıtlı veya kusurlu davranışlarından doğmuşsa, hatalı işlemin tespit tarihinden geriye doğru en fazla on yıllık sürede yapılan ödemeler, bu ödemelerin yapıldığı tarihlerden,
b)Kurumun hatalı işlemlerinden kaynaklanmışsa, hatalı işlemin tespit tarihinden geriye doğru en fazla beş yıllık sürede yapılan ödemeler toplamı, ilgiliye tebliğ edildiği tarihten itibaren yirmidört ay içinde yapılacak ödemelerde faizsiz, yirmidört aylık sürenin dolduğu tarihten sonra yapılacak ödemelerde ise bu süre sonundan, itibaren hesaplanacak olan kanunî faizi ile birlikte, ilgililerin Kurumdan alacağı varsa bu alacaklarından mahsup edilir, alacakları yoksa genel hükümlere göre geri alınır...” hükmünü içermektedir.
5510 sayılı Yasanın 96. maddesi ile 506 sayılı Yasada yer almayan yeni bir düzenleme getirilmiş, sebepsiz zenginleşmenin kasıtlı kusurlu davranıştan veya Kurumun hatalı işleminden kaynaklanmasına bağlı olarak istirdadı mümkün ödeme miktarları belirlenmiştir. Kapsam belirlendikten sonra, ilgilinin Kurumdan alacağı yoksa geri alma işleminin genel hükümlere göre yapılacağı öngörülmüştür. 5510 sayılı Yasanın geçici maddelerinde ise, yersiz ödemelerin tahsili konusunda önceki hükümlerin uygulanması gereğini öngören herhangi bir kural yer almamaktadır.
Belirtilen nedenlerle; 5510 sayılı Yasanın 96. maddesi hükmünün, Kurumun yersiz ödemeden kaynaklanan alacakları konusunda süren uyuşmazlıklara uygulanması gerekmektedir.
Eldeki davada, davalı Kurumun alacağının belirlenmesi bakımından yukarıda anılan yasal düzenlemeler dikkate alınmak suretiyle 5510 sayılı Yasanın 96’ncı maddesinin “b” bendi kapsamında yapılacak irdeleme ile bir karar verilmesi gerektiğinin dikkate alınmaması isabetsizdir.
Mahkemece davanın reddine karar verildiği halde, davalı Kurum lehine vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Yukarıda açıklanan maddi ve hukuki olgular göz önünde bulundurulmaksızın, mahkemece eksik inceleme, araştırma ve yanılgılı değerlendirme sonucu karar verilmesi, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O halde, taraf vekillerinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 11.02.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.