Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2016/15502 Esas 2018/1317 Karar Sayılı İlamı

14. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/15502
Karar No: 2018/1317
Karar Tarihi: 22.02.2018

Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2016/15502 Esas 2018/1317 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı hazine vekili, davalının 217 mera parseline avlu, garaj, bahçe ve ağıl yaparak tecavüzde bulunduğunu iddia ederek, yapıların kal\"ine ve 5977,94 TL'nin dava tarihinden faizi ile tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Mahkeme davanın kısmen kabulüne karar vermiş, davacı vekili ve davalı tarafından temyiz edilmiştir. Temyiz incelemesinde, davacı vekilinin temyiz itirazları reddedilirken, davalının temyiz itirazları kabul edilmiş ve hüküm bozulmuştur. Mahkemenin hüküm verirken, talep sonucundan farklı karar veremeyeceği, bu nedenle davacının el atması engellenen köy boşluğunu da kapsayan taleplerinin göz ardı edilmemesi gerektiği ifade edilmiştir. Kanun maddeleri olarak; 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 297/2 ve 26/1 maddeleri kararda detaylı bir şekilde açıklanmıştır.

14. Hukuk Dairesi 2016/15502 E. , 2018/1317 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 10.09.2015 gününde verilen dilekçe ile meraya elatmanın önlenmesi, kal eski hale getirme bedelinin tahsili talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 17.05.2016 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili ve davalı tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı hazine vekili, davalının 217 mera parseline avlu, garaj, bahçe ve ağıl yapmak suretiyle tecavüzde bulunduğunu, bu tecavüzün men"i ile mevcut yapıların kal"ine ve 5977,94 TL"nin dava tarihinden faizi ile tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmü davacı vekili ve davalı temyiz etmiştir.
1- Yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve özellikle kal masraflarının hükmün icrasında dikkate alınması gerektiğinin anlaşılmasına göre, davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Davalının temyizine gelince; 6100 sayılı HMK"nun 297/2 maddesi gereğince, hükmün sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların sıra numarası altında; açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir.
Öte yandan hakim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre talep sonucundan daha azına karar verilebilir. (HMK.m. 26/1)
Somut olayda davacı 217 sayılı mera parseline elatmanın önlenmesi ve kal isteminde bulunmuş olduğundan, istem aşılarak davalının fen bilirkişi raporunda a1 harfi ile gösterilen 25,65 m2 köy boşluğuna el atmasının önlenmesine karar verilmesi de doğru görülmemiş, hükmün bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda 1 numaralı bentte yazılı nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddine, 2 numaralı bentte yazılı nedenlerle davalının temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin yatırılan temyiz harcının davalıya iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 22.02.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.