MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 25/12/2017 tarih ve 2016/386 E- 2017/510 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin kabulüne dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 14/02/2019 tarih ve 2018/744 E- 2019/147 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davalı TPMK tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkiline ait “leziz" ibaresini de içeren markalarının bulunduğunu, davalı şahsın 2015/91512 başvuru sayılı "Lebleziz Atıştırmalık Lezzetler" ibareli 29 ve 30. sınıfta yaptığı marka başvurusuna, müvekkilinin karıştırılma ihtimali, tanınmışlık, kötü niyet ve 556 sayılı KHK"nın 7/1-b-c maddesi yönünden mutlak red sebebi oluşturduğu gerekçelerine dayalı itirazının, davalı TPMK YİDK’nın 2016-M-8926 sayılı kararı ile haksız ve nihai olarak reddedildiğini ileri sürerek, davalı TPMK YİDK"nın anılan kararının iptalini, tescil edilmiş olması halinde diğer davalı markasının hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekilleri davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, taraf markaları arasında 556 sayılı KHK"nın 7/1-b maddesi yönünden aynı veya ayırt edilemeyecek derecede bir benzerlik oluşmadığından bu kısım yönünden davanın reddinin gerektiği, başvuru markasında "Lebleziz" ibaresinin asli unsur olarak ön plana çıktığından, dava konusu edilen 29 ve 30. sınıftaki gıda maddeleri yönünden, 556 sayılı KHK"nın 7/1-c maddesine dahil bir marka olarak kabul edilmesinin de mümkün görülmediği, 556 sayılı KHK"nın 8/1-b maddesi anlamında davalının "Lebleziz Atıştırmalık Lezzetler" ibareli başvurusu ile davacının "Leziz" ve YİDK kararında geçen diğer markaları arasında biçim, düzenleme ve tertip tarzı itibariyle görsel, sescil ve anlamsal olarak ortalama tüketicileri iltibasa düşürecek derecede bir benzerlik bulunmadığı, HMK 282. maddesinde belirtilen "hakim bilirkişinin oy ve görüşünü diğer delillerle birlikte serbestçe değerlendirir." hükmünden hareketle yukarıdaki gerekçelerle 7/1-c ve 8/1-b maddeleri koşulları oluşmuştur şeklindeki bilirkişi raporunun aksi yöndeki mütalasına itibar edilmediği, 556 sayılı KHK"nın 8/4 maddesi yönünden ise taraf markaları arasında iltibas oluşmadığı gibi davalının marka başvurusunda davacı tarafın tanınmışlığından haksız yarar sağlanabileceği, itibarına zarar verebileceği veya ayırt edici karakterini zedeleyici sonuçlar doğurabileceği hususlarının kanıtlanamadığı, dava konusu markanın davalı tarafça kötü niyetli olarak başvurusunun yapıldığının da kanıtlanmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karar davacı vekili tarafından istinaf edilmiştir.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesince, markalar arasında 556 sayılı KHK"nın 8/1-b maddesi anlamında benzerlik ve iltibas tehlikesinin bulunduğu, tüketicilerce markaların ilişkilendirilebileceği gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun kabulüyle ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına ve davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı TPMK vekili temyiz etmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK"nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK"nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, davalı TPMK"dan temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 09/12/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.