Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/9355 Esas 2019/18492 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9355
Karar No: 2019/18492
Karar Tarihi: 15.10.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/9355 Esas 2019/18492 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişinin kasten yaralama suçundan mahkumiyetine karar verdi. Ancak, kararın temyiz edilmesi sonucunda, sanık hakkında TCK'nın 191/1 maddesinde düzenlenen kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçu nedeniyle verilen esas alınan mahkumiyete uygunluk araştırılmalıydı. Ayrıca, mağdur ile sanık arasındaki tartışmada, hangi tarafın ilk haksız hareketi yaptığı kesin olarak belirlenemediği için ceza indirim oranı yanlış şekilde belirlendi. Son olarak, Anayasa Mahkemesi'nin bir kararı nedeniyle sanığın hak yoksunlukları açısından hukuki durumu yeniden değerlendirilmeliydi. Bu nedenlerle, hüküm isteme aykırı olarak bozuldu ve mahkeme, yürürlükte olan TCK maddelerinin açıklamasını yapmadı.
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesindeki bazı ibareler Anayasa Mahkemesi'nin kararı ile iptal edildi ve infaz aşamasında dikkate alınabilir. Sanığın TCK'nın 58. maddesi uyarınca tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı yeniden değerlendirilmeli. Tahrik hükümlerinin uygulanması 5237 sayılı TCK'nın 3. maddesinde belirtilen orantılılık ilkesine uygun olarak (1/4) oranında indirim yapılmalıdır. Anayasa Mahkemesi'nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı nedeniyle, hak yoksunlukları açısından sanığın hukuki durumu yeniden değerlendirilmelidir.

3. Ceza Dairesi 2019/9355 E. , 2019/18492 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık ... hakkında müşteki ..."ye karşı kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de; bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA,
2) Sanık ... hakkında müşteki ..."ye karşı kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
a) Sanığın tekerrüre esas alınan mahkumiyete konu suçun TCK"nin 191/1. maddesinde düzenlenen kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçu olduğu, hükmünden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"la yeniden düzenlenen TCK"nin 191. maddesinin 5. fıkrası ve 5320 sayılı Kanun"a eklenen ek 7. maddenin 2. fıkrası hükümlü lehine hükümler içermekte olup, öncelikle hükümlü lehine uyarlama yapılması gerektiğinden, anılan hükme ilişkin uyarlama yapılıp yapılmadığı araştırılarak, sonucuna göre sanık hakkında TCK"nin 58. maddesi uyarınca tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
b) Sanık ile mağdur arasındaki tartışma sırasında, mağdurun sanığa küfür ettiği sanığın ise mağduru darp ettiği olayda, ilk haksız hareketin kimden geldiğinin kesin olarak tespit edilememesi nedeni ile tahrik hükümlerinin uygulanmasında 5237 sayılı TCK"nin 3. maddesinde belirtilen orantılılık ilkesine uygun olarak (1/4) oranında indirim yapılması yerine yazılı şekilde (1/3) oranında indirim yapılmak suretiyle eksik ceza tayini,
c) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, ceza miktarı açısından CMUK"un 326/son maddesi gereğince sanığın kazanılmış haklarının dikkate alınmasına, 15.10.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.